ผิดที่ฉันนั้นยุ่งมุ่งงานหนัก
มองข้ามรักเราไปใช่ปลิ้นปล้อน
เพื่อเก็บตังค์หวังเป็นเช่นทุนรอน
ตุนไว้ตอนแต่งงานสร้างบ้านเรา
มุ่งทำงานสานฝันวันเราสอง
ขาดแลเหลียวลืมมองเธอหมองเศร้า
เงินเก็บดอกบี้ยเพิ่ม...เริ่มมัวเมา
ความโง่เขลาครอบงำจึงช้ำใจ
โปรดอภัยเพราะฉันนั้นฝ่ายผิด
ขาดความคิดรู้ซึ้ง..จึงเหลวไหล
จึงปล่อยปละละเลยเฉยชาไป
อย่าถือโทษโปรดอภัยให้สักครั้ง
ฉันขอร้องมองตาหนาที่รัก
กราบที่ตักสักร้อยเฝ้าคอยหวัง
จะขอปรับปรุงตัวกลัวรักพัง
ก้มกราบทั้งน้ำตาตรงหน้าเธอ
---สะเลเต---
เพราะเธอดีเกินไปใช่ไหมนั่น?
จึงคิดหวั่นพรั่นพรึงถึงเสมอ
กลัวเขาจะไม่สนเลิกปรนเปรอ
ดั่งคนซื่อจนเซ่อจึ่งเพ้อมา
เราทำดีที่สุดในวันนี้
ทำหน้าที่ผูกพันเพื่อวันหน้า
ไยจะต้องไปแคร์แค่มายา
กับสายตาของคนไม่เข้าใจ
รักนั้นต้องเข้าใจในคนรัก
ทำงานหนักสร้างตนเพื่อคนใกล้
ยังจะทำแง่งอน ซ่อนความใน
คงจะไม่คู่ควร ทบทวนดู
ควรจะมีกำลังใจให้คนรัก
ด้วยใจภักดี์มั่นคง,ตรง,เคียงคู่
ดัวยใจดวงเดียวกันหมั่นชื่นชู
ให้เธอรู้รักแท้เพียงแม่นาง
“ไพร พนาวัลย์”
จึงคิดหวั่นพรั่นพรึงถึงเสมอ
กลัวเขาจะไม่สนเลิกปรนเปรอ
ดั่งคนซื่อจนเซ่อจึ่งเพ้อมา
เราทำดีที่สุดในวันนี้
ทำหน้าที่ผูกพันเพื่อวันหน้า
ไยจะต้องไปแคร์แค่มายา
กับสายตาของคนไม่เข้าใจ
รักนั้นต้องเข้าใจในคนรัก
ทำงานหนักสร้างตนเพื่อคนใกล้
ยังจะทำแง่งอน ซ่อนความใน
คงจะไม่คู่ควร ทบทวนดู
ควรจะมีกำลังใจให้คนรัก
ด้วยใจภักดี์มั่นคง,ตรง,เคียงคู่
ดัวยใจดวงเดียวกันหมั่นชื่นชู
ให้เธอรู้รักแท้เพียงแม่นาง
“ไพร พนาวัลย์”