Re: ฤๅลืม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 04:27:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ฤๅลืม  (อ่าน 18092 ครั้ง)
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« เมื่อ: 14 มีนาคม 2012, 04:46:PM »

ส่งจูบจ้ะ

แต่ว่าชาย ร้ายนัก ไม่ยักซื่อ
ที่ให้คือ ลวงเล่น หลอกเป็นผี
ถ้อยคารม ดั่งคมหอก บอกนารี
ฤๅ..ไม่มี รักให้ ใครแท้จริง...

"สุนันยา"



อันว่าชายรักจริงไม่กลิ้งกรอก
คงยังมีอยู่หรอกนะยอดหญิง
มีใจภักดิ์ชิดแนบให้แอบอิง
ให้เจ้าพิงผ่อนพักพำนักกาย

เมื่อยามจากไปไกลหัวใจหม่น
คิดถึงคนเคยชิดแล้วจิตหาย
กระซิบฝากดวงดาวอันพราวพราย
มาทักทายกล่อมเจ้าเพื่อเข้านอน

dinner



ก็คงมี เพียงชาย ที่ในฝัน
ที่รักมั่น มอบหมาย ได้เคียงหมอน
แต่ความจริง ตระหนัก รักร้าวรอน
ชายออดอ้อน เพียงผ่าน ไม่มั่นคง

ชาย"ข้าวเปลือก" ..เลือกเชื่อ โบราณสอน
หว่านที่ลุ่ม ที่ดอน  เป็นฟ่อนหลง
ต้นกล้ารัก มักขยาย ไม่ปลิดปลง
ชายหว่านลง เรื่อยไป ขยายพันธุ์...
 ขำแบบกระแดะหน่อยๆ
"สุนันยา"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไพร พนาวัลย์, ..กุสุมา.., dinner, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, panthong.kh, สะเลเต, รพีกาญจน์, sunthornvit

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s