อิจฉาพี่พันทองเป็นยิ่งนัก
ที่ได้รักจากพี่นาวีมาหมดสิ้น
คงมิเหลือให้น้องไหมสักครึ่งจินต์
สูญถวิลเสียแล้วแห้วตามเคย
อย่าคิดขุ่นข้องใจตัวไหมนะคะ
พี่พันจ๊ะน้องไหมแค่ได้เอ่ย
เพราะน้องชอบนาวีนี้จังเลย
น้องจึงเผยความนัยให้พี่ฟัง
จักขอติดตามอ่านบ้านกลอนนี้
กลอนนาวีจีบสาวน้าวจิตฝัง
ไหมชื่นชอบวจีนาวีจัง
อยากจะนั่งฟังเขาเล่านิทาน
ไหม
ฤาบุพเพเล่ห์คิดลิขิตฟ้า
คงบัญชาอาญามาประหาร
ป่นหัวใจตรอมตรมให้ซมซาน
ต้องร้าวรานซ่านเซ็นเซ่นฤดี
พี่เฝ้ารักปักเคียงเพียงน้องไหม
ด้วยดวงใจใฝ่ภักดิ์รักอิตถี
น้องไม่สนเศร้าระคนหม่นวจี
เขานาวีแต่พี่นี้ธุลีดิน
เป็นธุลี ดินด้อย ต่ำต้อยค่า
พี่ดุลย์ จ๋า น้องยังว่าง วางถวิล
ยกให้หมด ฤทัย ใคร่ยลยิน
รักพี่สิ้น ยกฤทัย ให้ครอบครอง
น้องนี้เปรียบ ต้นหญ้า เขาละทิ้ง
เหมาะสมยิ่ง ทุกสิ่ง จริงสนอง
รักกับพัน สุขสันต์ สวรรค์ปอง
จะประคอง พี่ไว้ ให้หายตรม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
