ขอบคุณภาพจาก travel.raikunni.com
เมื่อสายน้ำ ถามทาง ที่ต่างขั้ว
ความขลาดกลัว เก็บซ่อน ซึ่งอ่อนไหว
กล้าเผชิญ เกินเก่า กว่าเท่าใด
จึงยิ่งใหญ่ หยดหนึ่ง รวมถึงกัน
เป็นนที ชีวิต ไม่ผิดเผ่า
หลากลำเนา นับเนื่อง จะเรืองสรรค์
สูงต่ำต่าง ล้ำค่า คือสามัญ’
ไม่มีขั้น คอยข่ม ให้กลมกลืน
จึงเสรี ร่วมร้อย ทยอยยิ่ง
ใช่อ้างอิง อำพราง เพียงต่างตื่น
เติมกระแส แผ่ผุด เพื่อจุดยืน
จะพลิกผืน แผ่นดิน ด้วยวิญญา
อาจอุดม ได้ด้วย การช่วยชู
การคืนสู่ สมดุล แห่งคุณค่า
เมื่อมั่นคง ตรงชัด ซึ่งศรัทธา
และแหล่งหล้า รองฝัน ร่วมบันดาล
งดงามใน ท่ามทุกข์ ที่ลุกร้อย
จะเรืองรอย รวมร่าย ซึ่งสายสาน
สู่ชีวิต ผลิตผลิ ปณิธาน
ที่ขับขาน ครรลอง เพื่อผองชน
เพื่อแผ่นผืน คืนกลับ การรับรู้
ในอณู น้ำตา ต่างพร่าหม่น
ซับชีวิต จิตวิญญาณ ที่ทานทน
ว่าเหลื่อมล้น หลากหลาย และพ่ายพัง
หากสายน้ำ ในใจ จะไหลร้อย
เป็นเกลียวกลอย กลั่นกล้า ให้หาฝั่ง
ย่ำนิยาม ข้ามโค้งคด เคยบดบัง
แล้วเหยียบหยั่ง เยื่อใย แห่งไมตรี
เมื่อหมื่นพัน บรรจบ คำรบใหม่
แสงอุทัย ถามทัก ซึ่งศักดิ์ศรี
ผืนแผ่นดิน ด่างดำ ด้วยย่ำยี
รัศมี มิตรมั่น.......ก็บรรเทา
มองสายน้ำ ยามร่ายรำ ร่วมกำหนด
กี่โค้งคด ค้ำเคียง สำเนียงเผ่า
ในมนุษย์ สุดสาย พรายเพียงเงา
หารวมเหล่า และเท่าถึง เป็นหนึ่งเดียว.
แรงบันดาลใจจาก "สาละวิน"
น้ำหลากล้านหยด ยังรวมรด เป็นหยดเดียวกัน
คนไม่กี่เผ่าพันธุ์ ไม่เคยรวมกัน ให้เป็นหนึ่งเดียว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
