รัก มากมี ที่ให้ ได้ประจักษ์
รัก ด้วยภักดิ์ ฝากคำ นี้พร่ำหา
รัก ทุกถ้อย ร้อยเรียง ที่เคียงมา
รัก ตรึงตรา เธอนั้น อย่าหวั่นเลย
นี้ จากใจ ใช่เพียง สำเนียงสร้าง
นี้ วาดวาง ทางแจ่ม ชื่นแย้มเผย
นี้ หนึ่งใน ฤดี ไม่มีเปรย
นี้ เช่นเคยคุ้นวาง เคียงข้างกัน
เพื่อ คนดี แนบเนา ทุกเข้าค่ำ
เพื่อ จดจำ คำนึง รำพึงฝัน
เพื่อ ดวงใจ ใฝ่ถึง ซึ่งบางบรรพ์
เพื่อ นิรันดร์ เชื่อฉัน มิผันไป
เธอ คือคน สำคัญ พาฉันชื่น
เธอ คือผู้ ลบขื่น ยื่นสดใส
เธอ คือคน ที่หวัง ฝากฝังใจ
เธอ คือคน ที่ใช่ ในห้วงจินต์.......
“สุนันยา”
ความตราตรึง ซึ้งใจ เปี่ยมในค่า
ประดุจเทียบ เปรียบเวหา ชลาสินธุ์
เช่นสายฝน หล่นหลั่ง พรั่งสู่ดิน
ชุบชีวิน ถิ่นหล้า ทั่วสากล
จักถนอม ออมรัก ตระหนักรู้
ดั่งเดือนอยู่ คู่ฟ้า เวหาหน
ดุจมัจฉา ถลารื่น ชื่นสายชล
ตราบชีพชนม์ พ้นลับ มิกลับกลาย.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
