เก็บภาพฝันเอาไว้อย่าให้หาย
เมื่อเธอหน่ายวันใดใส่ใจหวน
ไม่อยากให้ร้างไปไกลเกินควร
น้ำตานวลหลั่งนองอย่าครองนาน
หากน้ำค้างปรางชิดในจิตหมอง
จะประคองปองพิศจิตประสาน
บรรจงเพียรซับน้ำตาอย่าเกินกาล
ให้ผันผ่านวันนี้ที่รอคอย
คลื่นน้ำค้างทางรักจะหนักแน่น
แม้จะแสนคนึงหาพาเศร้าสร้อย
ตระหนักถึงที่หมายเหมือนใจลอย
คงอีกหน่อยลบรอยเปื้อนที่เยือนใจ
เก็บทรงจำย้ำเยือนเตือนความหลัง
ให้หยุดยั้งวันเศร้าคราวหวั่นไหว
จะซับเคียงน้ำตาด้วยมาลัย
เป็นน้ำใจอ้อมฝันฉันคนนี้
แม้ยามใดห่างไปใช่เพียงผ่าน
ถึงจะนานยังศรัทธามาที่นี่
น้ำค้างจางอย่าค้างใจสานไมตรี
ให้คนดีรับรู้ไว้ว่าใจรัก
ซับน้ำตาแทนใจด้วยไออุ่น
อย่าข้องขุ่นละมุนขวัญฉันประจักษ์
ยามใดที่อ่อนล้าเหว่ว้านัก
ส่งใจภักดิ์รักเจือ..เหนือน้ำค้าง..
รการตติ
พจน์ลำนำ ฉ่ำชื่น ที่ยื่นปลอบ
ดุจดั่งมอบ น้ำใจ ไม่เมินหมาง
จากห้วงใน ไหลริน ไม่สิ้นจาง
พี่หยิบวาง ข้างจินต์ อย่างยินดี
ฤทัยนี้ ยอมพ่าย ในค่ารัก
ที่ตระหนัก พักเคียง ไว้เพียงพี่
ซับน้ำตา แห้งหาย ด้วยไมตรี
ขอบคุณที่ อารี มีเมตตา
หยดน้ำค้าง วางยอดใบ ว่าใสสด
เปรียบไม่หมด ใจพี่ นี้ใสกว่า
ทั้งโอบเอื้อ เจือรัก ภักดิ์กานดา
มากคุณค่า กว่าเพชร เก็จละออง
ขอฝากรัก เคียงใจ ไว้แนบข้าง
ดุจน้ำค้าง ใจพี่ ไม่มีหมอง
เป็นคู่ขวัญ เคียงหมาย ในกานท์กรอง
อยู่ชิดครอง พ้องจิต สนิทนาน....
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
