เพียงความหวัง...บนทางฝัน
โดย สุนันยา...
ในความหวัง นั่งคิด ลิขิตฝัน
อยากมีวัน เวลา พาสุขสม
สร้างวิมาน หวานชื่น อันรื่นรมย์
ปิดห้องใจ ขื่นขม ที่ตรมนาน
เลิกอยู่ใน วังวน ของคนเหงา
ได้รับสุข ปลุกเร้า เคล้าประสาน
ลืมทุกสิ่ง ทิ้งปม ระทมมาน
กับวันวาน ผ่านช่วง ที่ล่วงมา
มีรักร้อย คอยป้อง ประคองหมาย
เคียงใจกาย หยิบยื่น ชื่นหรรษา
เขียนกานท์กลอนอ้อนออด พลอดอักษรา
ซ่อนน้ำตา หวานคม พร่างพรมจินต์
คราดาวเดือน เยี่ยมฟ้า ดารดาษ
ชมแสงสาด ดารา ประภาศิลป์
โสมอร่าม งามสรวง ห้วงเมฆินทร์
ลมรวยริน ยินเสียง สำเนียงไพร
ฟังเรไร บรรเลง บทเพลงกล่อม
อวลกลิ่นหอม ราตรี สีขาวใส
เกี่ยวก้อยเดิน ดูดาว พราวพิไล
คล้องดวงใจรักเรา ดั่งดาวเดือน
คือความหวัง ฝังไว้ ใจวาดฝัน
สำหรับฉัน คงไม่ มีใดเหมือน
เพียงเดียวดาย กับฝัน อันรางเลือน
สิ้นสุขเยือน..เตือนจิต....อย่าคิดไกล......
“สุนันยา”