ป๋าสิงขร นอนในรู สู้ไม่ได้
กลัวร้องไห้ หนักหนา คราเมื่อสาย
ที่ประกาศ หาคู่ใหม่ มาแนบกาย
เพราะกลัวชาย ที่มี หลบลี้ไป
ชายที่เห็น เด่นดัง ยังพระเอก
ใครเป่าเสก เลขยันต์ แสนหวั่นไหว
ยากูซ่า ป๋ารพีฯ หนีหน้าไกล
ป๋าสล่า ขาใหญ่ ก็ไม่มา
สุนทรวิทย์ กานต์ไก่ ไปไม่กลับ
มาลาลับ หนีหาย คล้ายเบื่อหน้า
ทั้งปู่ริน พี่ดุลย์ เคยคุ้นตา
ตอนนี้มา หนีหมด รันทดใจ
พันทอง
ถูกอ้างอิง ทิ้งน้อง พันทองอีก
ที่ปู่หลีก ทางให้ ไม่ไปไหน
คอยจ้องจ้อง มองมอง ดูไกลไกล
เลียแผลใจ คนถูกทิ้ง ล้มกลิ้งลง
ยังโชคดี แขนไม่หัก ขาไม่เดาะ
ก็เป็นเพราะ ถูกทิ้งไป ไม่ประสงค์
พันสุขใจ แต่ปู่ริน กินไม่ลง
เกือบปลดปลง ปล่อยไป ตามไม่ทัน
จากวันนี้ ไม่ขอมี คนรักใหม่
ขอทำใจ รับกรรมไป ไม่เพ้อฝัน
ปู่ขออยู่ อย่างเดียวดาย ไปวันวัน
ขอน้องพัน จงสุขสันต์ วิมานทอง...
ริน ดอนบูรพา
๑๒ มี.ค. ๕๕
ที่ปู่หลีก ทางให้ ไม่ไปไหน
คอยจ้องจ้อง มองมอง ดูไกลไกล
เลียแผลใจ คนถูกทิ้ง ล้มกลิ้งลง
ยังโชคดี แขนไม่หัก ขาไม่เดาะ
ก็เป็นเพราะ ถูกทิ้งไป ไม่ประสงค์
พันสุขใจ แต่ปู่ริน กินไม่ลง
เกือบปลดปลง ปล่อยไป ตามไม่ทัน
จากวันนี้ ไม่ขอมี คนรักใหม่
ขอทำใจ รับกรรมไป ไม่เพ้อฝัน
ปู่ขออยู่ อย่างเดียวดาย ไปวันวัน
ขอน้องพัน จงสุขสันต์ วิมานทอง...
ริน ดอนบูรพา
๑๒ มี.ค. ๕๕
แกล้ง..ทำเศร้า สักหน่อย...ฮิฮิ
คิดถึงปู่ ลุกขึ้นมา ตอนตีสาม
เพราะคนงาม นอนไม่หลับ กลับเศร้าหมอง
ปู่จ๋าปู่ ทำหนู น้ำตานอง
จำจักต้อง จากลา พาเดียวดาย
หลงคารม คนแก่ จนแย่แล้ว
คงไม่แคล้ว จมปลัก รักมาหน่าย
หวนคิดถึง คราใด ใจละลาย
ปู่กลับกลาย เป็นอื่น ให้ขื่นทรวง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
