[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดุลย์ ละมุน]

            สวัสดี พี่ๆ เพื่อนๆ ทุกท่านครับ ช่วงนี้ผมเขียนกลอน บ่ได้เลย เลยขอคุยเล่นแล้วกันนะครับ เพราะยังไม่หายมึนเมา เซื่องซึม เลยครับ เบลอมาก ไปสัมมนา ทางภาคเหนือมาหลายวัน หนักสุรา เมรัย + พิษแผลใจ มากไปหน่อย 5555555 ลุ้นตัวเองอยู่เหมือนกันครับว่าจะลงกลอนบทแรกได้เมื่อไหร่  อ้อ ฝากนี่ไว้แล้วกันครับ ขำๆ ตอนที่กำลังฟังบรรยายอยู่ ผมก็ไม่มีสมาธิ ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะมัวแต่แอบมองน้องเมย์อยู่ ( ปล.น้องเมย์ เป็นเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ ของสถานที่ที่ผมไปสัมมนา และเป็นผู้ที่คอยดูแล เรื่องเอกสารประกอบฯ พร้อมอาหารว่าง ให้กับคณะฯ ผม อยากจะบอกนางฟ้าชัดๆ เลยครับ ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรครับได้แต่แอบมอง อิอิ แบบว่าไก่อ่อนอะครับ 555 ในขณะที่แอบมองน้องเมย์อยู่นั้น ก็เขียนกลอนพร่ำพรรณาไปเรื่อย บรรยงบรรยายไม่ฟังแล้ว พอผ่านไปมานึกทีหลัง ผมนี่มันบ้าบอจริง55555 สุดท้ายก็ได่แต่เขียนกลอนครับ และกลอนก็ไม่ได้ส่งให้น้องเขาด้วย เลยขอลงที่นี่ให้อ่านขำๆ แล้วกันครับ

ยิ้มแม่หญิงจริงใจช่างใสหวาน
เปรียบน้ำตาลมธุรสบดดวงแก้ว
เชื่อมหัวใจหวามไหวของพี่แล้ว
ช่างพริ้มแพรวแก้วตาเครือฟ้างาม

ยามเอื้อนเอ่ยพจมานปานพรพจน์
บ่วงสะกดพี่ชายให้หวานหวาม
วอนลิขิตพรหมาและฟ้าคราม
ขอคนงามชำเลืองใจมาให้ที


ปล. ขออภัยทุกท่านนะครับ ที่คุยเล่น และหลงเสียเวลาเข้ามาอ่าน  คิดกลอนไม่ออกจริงๆครับ 5555555

นี่พี่ดุลย์ ไปไกล ใจออกห่าง
มาทิ้งขว้าง หญิงบ้านกลอน เอาตอนนี้
เสียทั้งเหล้า เมาทั้งยา และพาShe
ทำไงดี ง้อทีนี้ ตีให้ตาย

ผู้หญิงดินๆ

ฤาเป็นบุญหนุนให้ม้วยด้วยมือน้อง
คงสมปองหมองใฝ่ดั่งใจหมาย
แม้เจ้าจักปักเชือดเหือดละลาย
มิเสียดายชีพนี้พลีให้เธอ

เป็นนกไม้ชี้ไปดังใจสั่ง
เพราะรักจังยังฝังดังเสมอ
แม้นอัปสรอัมพรเพริศที่เลิศเลอ
หาเทียบเธอเลอประทินแม่ดินนวล

55555สงสัย ยังไม่หายมึน เพิ่งสังเกตเห็น ขนาดตรงท้ายหัวข้อ จะพิมพ์ว่า "ครับ" พิมพ์เป็น "ตรับ" ซะงั้น 55555