อนิจจาคนไกลฤทัยหม่น
คิดถึงคนใจน้อยที่คอยท่า
เฝ้าคอยนับวันคืนยามตื่นตา
อยากจะมาหาจังแทบคลั่งตาย
มิเคยลืมตัวเจ้าเฝ้าห่วงหวง
ดั่งหนึ่งทรวงแทบจะแยกแตกสลาย
อุปสรรคขวากหนามล่ามใจกาย
ให้วุ่นวายทุกวันทั้งดันดึง
จะขอเคลียร์ปัญหาตรงหน้าก่อน
ให้คลายร้อนผ่อนหนักลงสักครึ่ง
ค่อยสะสางรางวัดที่รัดรึง
เกือบจะถึงปากอุโมงค์ที่โยงใย
ถึงวันนั้นวันที่มีเราสอง
ร่วมประคองสุขสันต์อันสดใส
ขอเพียงน้องเนื้อนวลอย่าด่วนไป
พบคนใหม่ลืมเก่านะเจ้าเอย
"ไพร พนาวัลย์"
คิดถึงคนใจน้อยที่คอยท่า
เฝ้าคอยนับวันคืนยามตื่นตา
อยากจะมาหาจังแทบคลั่งตาย
มิเคยลืมตัวเจ้าเฝ้าห่วงหวง
ดั่งหนึ่งทรวงแทบจะแยกแตกสลาย
อุปสรรคขวากหนามล่ามใจกาย
ให้วุ่นวายทุกวันทั้งดันดึง
จะขอเคลียร์ปัญหาตรงหน้าก่อน
ให้คลายร้อนผ่อนหนักลงสักครึ่ง
ค่อยสะสางรางวัดที่รัดรึง
เกือบจะถึงปากอุโมงค์ที่โยงใย
ถึงวันนั้นวันที่มีเราสอง
ร่วมประคองสุขสันต์อันสดใส
ขอเพียงน้องเนื้อนวลอย่าด่วนไป
พบคนใหม่ลืมเก่านะเจ้าเอย
"ไพร พนาวัลย์"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
