ไม่เอาน่า..คนดี..พี่ให้กอด
หึงตลอด..เหมือนมี..มือที่สาม
คนในจอ..รอใจ..ไม่ได้ความ
กวีงาม..เพราะเจ้า..ช่างเร้าใจ
โลกในเน็ตฯ..เผ็ดร้อน..ซ่อนรู้สึก
พี่แค่ฝึก..กลั่นกวี..วลีไหล
ร่ำรวยริน.มธุรส..หยดละไม
ความไฉไล..มิถึง..ครึ่งนวลจันทร์
เล่นชั้นเชิง..เริงอักษร..ใช้กลอนสื่อ
ตัวหนังสือ..สวยใส..ใช่กระสัน
อย่าจับผิด..คิดหมาย..ขายสัมพันธ์
ไม่มีวัน..ตกบ่วง..อย่าห่วงเกิน
ความอ่อนไหว..ในศิลป์..พี่หินมาก
มิเหลือซาก..สำออย..เพื่อคอยเขิน
อิ่มในรส..บทรัก..ไม่ยักเพลิน
ด้วยบังเอิญ..มีเจ้า..ที่เข้าตา
ชีวิตจริง..ในจอ..พี่พอรู้
ใครควรคู่..อยู่ข้าง..สร้างปัญหา
มิหลงเชื่อ..ใครอ้อน..ป้อนบัญชา
เซ็นต์สัญญา..หน้าคอมพ์..ดอกจอมใจ (พี่มิวค่ะ)
หึงตลอด..เหมือนมี..มือที่สาม
คนในจอ..รอใจ..ไม่ได้ความ
กวีงาม..เพราะเจ้า..ช่างเร้าใจ
โลกในเน็ตฯ..เผ็ดร้อน..ซ่อนรู้สึก
พี่แค่ฝึก..กลั่นกวี..วลีไหล
ร่ำรวยริน.มธุรส..หยดละไม
ความไฉไล..มิถึง..ครึ่งนวลจันทร์
เล่นชั้นเชิง..เริงอักษร..ใช้กลอนสื่อ
ตัวหนังสือ..สวยใส..ใช่กระสัน
อย่าจับผิด..คิดหมาย..ขายสัมพันธ์
ไม่มีวัน..ตกบ่วง..อย่าห่วงเกิน
ความอ่อนไหว..ในศิลป์..พี่หินมาก
มิเหลือซาก..สำออย..เพื่อคอยเขิน
อิ่มในรส..บทรัก..ไม่ยักเพลิน
ด้วยบังเอิญ..มีเจ้า..ที่เข้าตา
ชีวิตจริง..ในจอ..พี่พอรู้
ใครควรคู่..อยู่ข้าง..สร้างปัญหา
มิหลงเชื่อ..ใครอ้อน..ป้อนบัญชา
เซ็นต์สัญญา..หน้าคอมพ์..ดอกจอมใจ (พี่มิวค่ะ)
ความระแวงห้ามไว้มิได้ดอก
หากน้องเจ็บช้ำชอกบอกใครได้
ประโยคนี้พี่เคยเผยออกไป
กับอีกบอร์ดหนึ่งไว้ไยทำเลือน
ชี้แจงกลอนต่อใจไว้ทุกบอร์ด
น้องต้องถอดหัวใจคล้ายเสมือน
แววต้องเหี่ยวเดียวดายตายคาเรือน
กับคะแนนเชือดเฉือนเลื่อนบัลลังก์
มีลับลมคมในให้สะดุด
น้องต้องมุดหัวใจไว้ข้างหลัง
ไม่เผยอ..ดวงมานกลัวพานพัง
พี่ก็ยังอ้อนออดทอดคารม
ความเร้าใจไม่มากหากพอเหลือ
ก่อนพี่เบื่อเมื่อสายสลายล่ม
คำหวามไหวในบอร์ดยอดนิยม
เอามาพรมโพสต์ให้ไว้บ้างซี
เล่นชั้นเชิงอักษรอ้อนจนหวิว
น้องน่ะใจปลาซิวแทบปลิวพี่
ตัดไฟก่อนอ่อนใจใช่ราวี
ทำแค่นี้เพราะหวงเปล่าล่วงเกิน
พลีหัวใจให้จอดเป็นบอร์ดรัก
จิ้มพิมพ์โพสต์ให้หนักรักอย่าเขิน
สื่อถึงน้องคนเดียวเกี่ยวก้อยเดิน
คนอื่นเมินเขาได้ให้หนึ่งจุ๊บ!
คิดถึงดอก.จึงหยอกเล่น
'มะแปค่ะ
หากน้องเจ็บช้ำชอกบอกใครได้
ประโยคนี้พี่เคยเผยออกไป
กับอีกบอร์ดหนึ่งไว้ไยทำเลือน
ชี้แจงกลอนต่อใจไว้ทุกบอร์ด
น้องต้องถอดหัวใจคล้ายเสมือน
แววต้องเหี่ยวเดียวดายตายคาเรือน
กับคะแนนเชือดเฉือนเลื่อนบัลลังก์
มีลับลมคมในให้สะดุด
น้องต้องมุดหัวใจไว้ข้างหลัง
ไม่เผยอ..ดวงมานกลัวพานพัง
พี่ก็ยังอ้อนออดทอดคารม
ความเร้าใจไม่มากหากพอเหลือ
ก่อนพี่เบื่อเมื่อสายสลายล่ม
คำหวามไหวในบอร์ดยอดนิยม
เอามาพรมโพสต์ให้ไว้บ้างซี
เล่นชั้นเชิงอักษรอ้อนจนหวิว
น้องน่ะใจปลาซิวแทบปลิวพี่
ตัดไฟก่อนอ่อนใจใช่ราวี
ทำแค่นี้เพราะหวงเปล่าล่วงเกิน
พลีหัวใจให้จอดเป็นบอร์ดรัก
จิ้มพิมพ์โพสต์ให้หนักรักอย่าเขิน
สื่อถึงน้องคนเดียวเกี่ยวก้อยเดิน
คนอื่นเมินเขาได้ให้หนึ่งจุ๊บ!
คิดถึงดอก.จึงหยอกเล่น
'มะแปค่ะพี่มาออนรอเจ้าเช้ายันดึก
ด้วยความฮึกเหิมใจจะได้ตะครุบ
รอเสียจนง่วงแล้วกระแด่วกระดุบ
อยากจะทุบจอคอม.มะลอมมะล่อ
แหม นานนานมาทีมีค่อนขอด
ให้เจ้ามิวมากอดกะปอดกะป้อ
ส่วนตัวพี่เอียงอายไม่ก่ายคอ
ได้พียงนั่งหน้างอ จ๋อเจี้ยมเจี้ยม
ที่พี่ได้คะแนนมากเพราะอยากซ่า
หัวเราะร่าเขียนกลอนตอนต้วมเตี้ยม
ทั้งกลอนเศร้า,กลอนรัก,กลอนจั๊กกะเดียม(เอาอย่างใครหว่า)
แฟนคลับเปี่ยมไมตรี "กวีดัง"
ถ้าแม้นเจ้าเข้ามาซ่าเหมือนพี่
กลอนดี ดีวลีสวยด้วยมนต์ขลัง
คะแนนคงสูงลิ่วนิ้วแทบพัง
ที่แฟนหลั่งกดคะแนนจนแน่นจอ
อันความฝันของพี่เพียงมีเจ้า
มาคลอเคล้าครื้นเครงบรรเลงล่อ
วางกลอนปุ๊บต่อปั๊บขยับรอ
เพื่อเติมต่อความฝันมีฉัน เธอ
ก็เพราะความห่างเหินเจ้าเดินจาก
คะแนนมากไม่ช่วยรวยหรอก เน่อ
แต่หัวใจแสนจนไร้คนเปรอ
ได้แต่เพ้อพร่ำบ่นอยู่คนเดียว
"ไพร พนาวัลย์"
ด้วยความฮึกเหิมใจจะได้ตะครุบ
รอเสียจนง่วงแล้วกระแด่วกระดุบ
อยากจะทุบจอคอม.มะลอมมะล่อ
แหม นานนานมาทีมีค่อนขอด
ให้เจ้ามิวมากอดกะปอดกะป้อ
ส่วนตัวพี่เอียงอายไม่ก่ายคอ
ได้พียงนั่งหน้างอ จ๋อเจี้ยมเจี้ยม
ที่พี่ได้คะแนนมากเพราะอยากซ่า
หัวเราะร่าเขียนกลอนตอนต้วมเตี้ยม
ทั้งกลอนเศร้า,กลอนรัก,กลอนจั๊กกะเดียม(เอาอย่างใครหว่า)
แฟนคลับเปี่ยมไมตรี "กวีดัง"
ถ้าแม้นเจ้าเข้ามาซ่าเหมือนพี่
กลอนดี ดีวลีสวยด้วยมนต์ขลัง
คะแนนคงสูงลิ่วนิ้วแทบพัง
ที่แฟนหลั่งกดคะแนนจนแน่นจอ
อันความฝันของพี่เพียงมีเจ้า
มาคลอเคล้าครื้นเครงบรรเลงล่อ
วางกลอนปุ๊บต่อปั๊บขยับรอ
เพื่อเติมต่อความฝันมีฉัน เธอ
ก็เพราะความห่างเหินเจ้าเดินจาก
คะแนนมากไม่ช่วยรวยหรอก เน่อ
แต่หัวใจแสนจนไร้คนเปรอ
ได้แต่เพ้อพร่ำบ่นอยู่คนเดียว
"ไพร พนาวัลย์"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
