จำคำมั่น สัญญา เมื่อคราฝน
เสียงอึงอล ปนมา ธาราใส
ดุจน้ำสังข์ ถั่งโถม ชโลมใจ
ซ่านฤทัย ให้ปลื้ม ยากลืมเลือน
ดังต้องมนต์ ฝนพรำ ให้ย้ำคิด
ด้วยแรงฤทธิ์ พิศวาส มิอาจเหมือน
ส่งสัญญาณ ขานรัก คอยตักเตือน
อย่าแชเชือน เบือนจิต ผิดสัญญา.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ฉัน...แว่วเสียง...เธอเพ้อครวญ
ใจรัญจวน หวลคิด จิตหรรษา
เมื่อครั้งเคย เชยชื่น รื่นอุรา
สองชีวา พาสุข ทุกวันคืน
บัดนี้เรา ไกลกัน เกินฉันกู่
คงนึกรู้ ฉันเพ้อ ละเมอฝืน
สองดวงใจ ห่างกัน ทนกล้ำกลืน
เพราะรักยืน บนที่ต่าง จำห่างไกล
ใจรัญจวน หวลคิด จิตหรรษา
เมื่อครั้งเคย เชยชื่น รื่นอุรา
สองชีวา พาสุข ทุกวันคืน
บัดนี้เรา ไกลกัน เกินฉันกู่
คงนึกรู้ ฉันเพ้อ ละเมอฝืน
สองดวงใจ ห่างกัน ทนกล้ำกลืน
เพราะรักยืน บนที่ต่าง จำห่างไกล
ผู้หญิงดินๆ