โอ้ตลาดอัมพวาคราใกล้ค่ำ
ตะวันต่ำเรื่อยลงคงพักก่อน
พอรุ่งเช้าวันใหม่คงไกลจร
อนุสรณ์เรายังจำฝังใจ
ในค่ำคืนหนึ่งนั้นคืนวันชื่น
ลมรวยรื่นโชยพัดสะบัดไหว
แนวลำพูชายคลองเที่ยวท่องไป
ระยิบไฟหิงห้อยเป็นร้อยดวง
แสงเรืองรองส่องน้ำงามระยับ
เราซึมซับในกมลจนคืนล่วง
สุขสองเราเก็บรับประทับทรวง
เหมือนดั่งบ่วงร้อยรักความภักดี
จำใจลาหิงห้อยค่อยคล้อยเคลื่อน
จะกี่เดือนจะไม่คลายรักหน่ายหนี
แต่วันนี้นี่หนอขอลาที
ราชบุรีดินแดนแค้วนสาวงาม
--ณัชชา--
ตะวันต่ำเรื่อยลงคงพักก่อน
พอรุ่งเช้าวันใหม่คงไกลจร
อนุสรณ์เรายังจำฝังใจ
ในค่ำคืนหนึ่งนั้นคืนวันชื่น
ลมรวยรื่นโชยพัดสะบัดไหว
แนวลำพูชายคลองเที่ยวท่องไป
ระยิบไฟหิงห้อยเป็นร้อยดวง
แสงเรืองรองส่องน้ำงามระยับ
เราซึมซับในกมลจนคืนล่วง
สุขสองเราเก็บรับประทับทรวง
เหมือนดั่งบ่วงร้อยรักความภักดี
จำใจลาหิงห้อยค่อยคล้อยเคลื่อน
จะกี่เดือนจะไม่คลายรักหน่ายหนี
แต่วันนี้นี่หนอขอลาที
ราชบุรีดินแดนแค้วนสาวงาม
--ณัชชา--