เยาว์วัยจำได้..บ้างหรือเปล่า
ผองเราเคยล้อมร่วมก่อฝัน
ชี้นกชมไม้ ใจผูกพัน
ระบายสีสัน ของวันวาน
เกาะคอล้อเสียง เคียงหยอกเย้า
สะกิดเบาเบา แล้วกล่าวขาน
ถึงฝันของตนอนธการ
ริมบึงบัวบาน เราล้อมวง
สนทนาประสาซื่อซื่อ
ขนมในมือ ต่างยื่นส่ง
ให้กันและกันอย่างมั่นคง
เมื่อขนมหมดลง ...ยังคุย
ใครนะโตขึ้นจะเป็นหมอ
ตัวเราเพียงขอ พอฉลุย
เกษตรใจฝัน วันหน้า ลุย!
หันยิ้มเพื่อนหนุ่ย ลุยเถอะเรา
นานสิบสิบปีแล้วสินะ
ปัจจุบันขณะ ภาพเก่าเก่า
วิ่งในมโนนึกทึกทักเอา
ส่งเสียงเบาเบา หลายปีแล้ว
เจอกันอีกครั้ง ยังนึกหวน
อดีตทบทวน โอ้เพื่อนแก้ว
ใครต่อใครไหนบ้าง ห่างแกว
เมืองยะลา ลาแจวแนวคอน
หยิบรูปที่มี สีซีดจาง
เก่าเกรอะเลือนราง ของวันก่อน
กว่าหลายสิบปีที่จากจร
ต่างร้างแรมรอน ห่างกันไกล
ทวนฝันวันเยาว์ คร่าวคร่าว
ความจำวามวาว พราวสดใส
ยิ้มกับน้ำคำเอื้อนเอ่ยไป
แซวกันยกใหญ่ ว่า “แก่แล้ว”
ผองเราเคยล้อมร่วมก่อฝัน
ชี้นกชมไม้ ใจผูกพัน
ระบายสีสัน ของวันวาน
เกาะคอล้อเสียง เคียงหยอกเย้า
สะกิดเบาเบา แล้วกล่าวขาน
ถึงฝันของตนอนธการ
ริมบึงบัวบาน เราล้อมวง
สนทนาประสาซื่อซื่อ
ขนมในมือ ต่างยื่นส่ง
ให้กันและกันอย่างมั่นคง
เมื่อขนมหมดลง ...ยังคุย
ใครนะโตขึ้นจะเป็นหมอ
ตัวเราเพียงขอ พอฉลุย
เกษตรใจฝัน วันหน้า ลุย!
หันยิ้มเพื่อนหนุ่ย ลุยเถอะเรา
นานสิบสิบปีแล้วสินะ
ปัจจุบันขณะ ภาพเก่าเก่า
วิ่งในมโนนึกทึกทักเอา
ส่งเสียงเบาเบา หลายปีแล้ว
เจอกันอีกครั้ง ยังนึกหวน
อดีตทบทวน โอ้เพื่อนแก้ว
ใครต่อใครไหนบ้าง ห่างแกว
เมืองยะลา ลาแจวแนวคอน
หยิบรูปที่มี สีซีดจาง
เก่าเกรอะเลือนราง ของวันก่อน
กว่าหลายสิบปีที่จากจร
ต่างร้างแรมรอน ห่างกันไกล
ทวนฝันวันเยาว์ คร่าวคร่าว
ความจำวามวาว พราวสดใส
ยิ้มกับน้ำคำเอื้อนเอ่ยไป
แซวกันยกใหญ่ ว่า “แก่แล้ว”