[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เนิน จำราย]

เฮ้อ..อ่านกลอนพี่ karnkai ใจอ่อนล้า
ฉันไม่ใช่ นางฟ้า พาสดใส
คงหมดสิทธิ์ คิดรัก ต้องหักใจ
เป็นแค่หญิง บ้านไพร ละอายจัง

ต้องเจียมตัว เจียมตน ทนแบบนี้
ไร้กลิ่นสี แต่งแต้ม สองแก้มปลั่ง
เขียนกลอนเศร้า เฝ้าคิด ติดพะวัง
คงหมดหวัง อิงแนบ แอบพี่กานต์

ฉัน..มิใช่ นางฟ้า ขอลาก่อน
ไม่อาจอ้อน ออดคำ ที่ฉ่ำหวาน
สุขเถิดหนา พี่เอย เมื่อเผยมาน
หญิงบ้านบ้าน...อย่างน้อง นี้ต้องลา...

"สุนันยา"

ถึงมิเป็นเช่นนางฟ้าอย่าหวั่นไหว
สาวบ้านไพรก็มีสิทธิเสน่หา
เพียงครั้งนี้พี่มีรักปักอุรา
คำสัญญายิ่งใหญ่ไม่อาจลืม

รักที่พี่มีต่อเขาเจ้าคงเห็น
เพราะว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่หมายปลื้ม
รักนางฟ้ากว่าใครไม่หยิบยืม
ขอดูดดื่มชั่วชีวิตนิจนิรันด์

ขอวิงวอนพรสวรรค์ได้บรรลุ
ให้น้องสุนันยาพาสุขสันต์
พบคนดีคนที่ใจให้ผูกพัน
เขาคนนั้นรักไม่จาง...นางฟ้าไพร