ดอกไม้ป่าค่าล้ำ...เจ้าทำชอบ
กับคนมอบใจถวิลต้องสิ้นฝัน
ให้เด็ดดมทิ้งได้...เพราะใกล้กัน
ความสำคัญบอบบางในทางใจ
เฝ้าชื่นชม"คนไกล"ที่ไปจาก
ฉันต่างหากรักเธอเสมอใช่
กลับไม่ซึ้งตรึงจิตสนิทใน
ดั่งเยาว์วัยวิ่งเก็บจนเจ็บมือ
แล้วไฉนไยเลือนเพื่อน"ต้อยติ่ง"
เพราะฉันหยิ่งแพร่กอ..มิรอหรือ?
มิได้คอย..อมพนำ..ทำอออือ
ให้ร่ำลือเรียกบ่นเหมือน"คนไกล"
**..ลืมดอกและเมล็ดต้อยติ่ง..กันหรือยังเอ่ย?
วันนี้ขอเสนอคุณประโยชน์ของเมล็ดต้อยติ่ง..สมัยเด็กๆเราวิ่งเก็บมาโยนลงน้ำให้มันระเบิดเล่นกัน..นะจ๊ะ
เมล็ดของต้อยติ่งมีประโยชน์ด้านสมุนไพร
โดยเลือกเก็บฝักแก่สีน้ำตาลแดง แกะเอาเมล็ดออกมา 1 หยิบมือ วางลงบนฝ่ามือ
หยดน้ำพอแฉะ เมล็ดเล็กแบนจะพองออกจับกันเหนียว
แผ่ออกลางๆให้ใหญ่ เท่าขนาดของฝีแล้วแปะลงบนฝี
เมล็ดต้อยติ่งจะช่วยดูดหนองและลดการอักเสบ
ทำซ้ำทั้งเช้าและเย็นและต้องคอยเติมน้ำให้เปียกอยู่เสมอ
ลืมรับต้อยติ่งไว้พิจารณาอีกซักหน่อยนะ
ขอขอบคุณ www.arunsawat.com ที่มีข้อมูลเหล่านี้ให้นะคะ
วิ่งไล่เก็บแย่งกัน ข้างหลังบ้าน
อย่างเบิกบาน วันผ่าน ยังจำได้
เม็ดแก่จัด รีบคว้า มาเร็วไว
กำเอาไว้ ในมือ ถือใม่นาน
เสียงดังแปะ แตกใส่มือ เพราะเหงื่อออก
ไม่เจ็บดอก เรื่องเก่า มาเล่าขาน
เป็นของเล่น สมัยเด็ก อดีตกาล
สุขสราญ ตามประสา เด็กป่าดง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
