ทุกข์และทนค้นหาคว้าและไขว่
แต่เราหาอะไรให้ชีวิต
หรือเพียงเราค้นหาค่าถูกผิด
โดยการใช้ชีวิตอย่างเลื่อนลอย
ชีวิตจึงเหมือนน้ำในแอ่งนั้น
สายวสันต์เติมเต็มมิให้ด้อย
เมื่อแดดเผาพ้นผ่านกาลรอคอย
ก็เคลื่อนคล้อยกลับมาในห้วงใจ
มิตรรักจึงหยิบยื่นความปวดร้าว
เร่งร้อนเร่งหนาวเมื่อชิดใกล้
คำว่ามิตรไม่มีค่าอะไร
เพียงดิ้นรนเพื่อได้ดีกว่ากัน
แย้มเยาะยิ้มร่าเมื่อคราด้อย
แสร้งสำออยเมื่อชีวิตเราพลิกผัน
ความดีมีค่าเท่ารางวัล
ที่แลกเปลี่ยนแบ่งปันและจากไป
นานจนการค้นหาค่าของโลก
ซ่อนโศรกให้เย้ยหยันนั้นหวั่นไหว
กล้ำกลืนเหนื่อยล้าคราท้อใจ
เพื่อหวังพบสิ่งใหม่ดีกว่าเดิม
แสงอรุญรุ่งแล้วเมื่อรุ่งสาง
ทุกสิ่งและทุกอย่างกำลังเริ่ม
หวังเพียงหนึ่งแรงใจไว้ต่อเติม
ปลุกใจให้ฮึกเหิมสู้ชีวิต
แต่เราหาอะไรให้ชีวิต
หรือเพียงเราค้นหาค่าถูกผิด
โดยการใช้ชีวิตอย่างเลื่อนลอย
ชีวิตจึงเหมือนน้ำในแอ่งนั้น
สายวสันต์เติมเต็มมิให้ด้อย
เมื่อแดดเผาพ้นผ่านกาลรอคอย
ก็เคลื่อนคล้อยกลับมาในห้วงใจ
มิตรรักจึงหยิบยื่นความปวดร้าว
เร่งร้อนเร่งหนาวเมื่อชิดใกล้
คำว่ามิตรไม่มีค่าอะไร
เพียงดิ้นรนเพื่อได้ดีกว่ากัน
แย้มเยาะยิ้มร่าเมื่อคราด้อย
แสร้งสำออยเมื่อชีวิตเราพลิกผัน
ความดีมีค่าเท่ารางวัล
ที่แลกเปลี่ยนแบ่งปันและจากไป
นานจนการค้นหาค่าของโลก
ซ่อนโศรกให้เย้ยหยันนั้นหวั่นไหว
กล้ำกลืนเหนื่อยล้าคราท้อใจ
เพื่อหวังพบสิ่งใหม่ดีกว่าเดิม
แสงอรุญรุ่งแล้วเมื่อรุ่งสาง
ทุกสิ่งและทุกอย่างกำลังเริ่ม
หวังเพียงหนึ่งแรงใจไว้ต่อเติม
ปลุกใจให้ฮึกเหิมสู้ชีวิต
อันชีวิต เกิดมา ในหล้านี้
ทุกข์สุข บังเกิดมี ที่ลิขิต
เหมือนพระพรหม แกล้งอำ ทำชีวิต
ที่ถูกขีด เขียนไว้ ให้คตงอ
บางครั้งท้อ และหน่าย คล้ายเป็นบ้า
บางครั้งเอือม ระอา น่าหัวร่อ
บางครั้งเศร้า เหงาหงอย คอยทนรอ
บางครั้งนั่ง จมจ่อ นี้รอใคร
แม้เวลา จะมุนผ่าน มานานแล้ว
ฤทัยแป้ว อยู่ดี นี่ไฉน
อันความเหงา คอยเฝ้า เกาะกุมใจ
มิเคยได้ ว่างเว้น เป็นเรื่อยมา
แม้อุษา จะสว่าง กลางเวหน
สุริยน เคลื่อนคล้อย ลอยเวหา
แต่ฤทัย ยังร้าว หนาวอุรา
ขอใด้ไหม สักครา อย่ารัญจวน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
