จันทร์เอยจันทร์ จันทรา ฟ้าฟากนี้
สาดแสงสี สันทาบ ฉาบอักษร
คะนึงหา คะนึงหวล มวลกาพย์กลอน
ถึงมาย้อน มาย่ำ คำแด่เธอ
ว่าคิดถึง ซึ้งจิต คิดถึงพี่
โธ่! คนดี ดวงใจ ใคร่เสนอ
พบเพื่อจาก พรากเพื่อจบ คบเพื่อเจอ
อาจเผอเรอ ลืมบ้าง บางเวลา
ด้วยความต่าง ระหว่างคน ระหว่างคิด
ระหว่างจิต จักเปรียบ เทียบห่วงหา
ในวันเก่า ก่อนนั้น ฝันตรึงตรา
วันนี้มา มองเห็น เป็นไม่มี
จึงวอนจันทร์ เจ้าเอย เผยแสงส่อง
สาดผุดผ่อง พราวพร่าง ทางสดศรี
หนึ่งคนลับ ลาจาก พรากคนดี
ขอพรนี้ ในฝัน วันกลับมา...
หทัยกาญจน์ ฤทัยกานท์
๘ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๕
โอ้จันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้า พราวไสว
สุดหักใจ กล้ำกลืน สะอื้นหา
คนเดียวดาย มาวอน อ้อนจันทรา
เพื่อรักข้า คืนหวน ทวนสัมพันธ์
ได้โปรดเถิด จันทร์จ๋า ข้านี้ขอ
ยังคงรอวันชื่น คืน สุขสันต์
หัวงราตรี มองฟ้า ประภาพรรณ
หวังเพ็ญจันทร์ เมตตา สถาพร
แม้ความต่ง ระหว่าคน บนความคิด
ใช่นิมิต เพียงกานท์ สาส์นอักษร
ดวงฤดี แพ้ทาง ระว่างตอน
เก็บร้าวรอน อ้อนจันทร์ ช่วยสานใจ
ให้ใครหนึ่ง คนนั้น พลันรับรู้
เหลียวมาดู หน่อยหนา อย่าผลักไส
จะส่งกลอน วอนฟ้า ดาราไกล
พร้อมฝากไปอ้อนจันทร์ ว่าฉันรอ....
"สุนันยา"
สุดหักใจ กล้ำกลืน สะอื้นหา
คนเดียวดาย มาวอน อ้อนจันทรา
เพื่อรักข้า คืนหวน ทวนสัมพันธ์
ได้โปรดเถิด จันทร์จ๋า ข้านี้ขอ
ยังคงรอวันชื่น คืน สุขสันต์
หัวงราตรี มองฟ้า ประภาพรรณ
หวังเพ็ญจันทร์ เมตตา สถาพร
แม้ความต่ง ระหว่าคน บนความคิด
ใช่นิมิต เพียงกานท์ สาส์นอักษร
ดวงฤดี แพ้ทาง ระว่างตอน
เก็บร้าวรอน อ้อนจันทร์ ช่วยสานใจ
ให้ใครหนึ่ง คนนั้น พลันรับรู้
เหลียวมาดู หน่อยหนา อย่าผลักไส
จะส่งกลอน วอนฟ้า ดาราไกล
พร้อมฝากไปอ้อนจันทร์ ว่าฉันรอ....
"สุนันยา"