จันทร์เอยจันทร์ จันทรา ฟ้าฟากนี้
สาดแสงสี สันทาบ ฉาบอักษร
คะนึงหา คะนึงหวล มวลกาพย์กลอน
ถึงมาย้อน มาย่ำ คำแด่เธอ
ว่าคิดถึง ซึ้งจิต คิดถึงพี่
โธ่! คนดี ดวงใจ ใคร่เสนอ
พบเพื่อจาก พรากเพื่อจบ คบเพื่อเจอ
อาจเผอเรอ ลืมบ้าง บางเวลา
ด้วยความต่าง ระหว่างคน ระหว่างคิด
ระหว่างจิต จักเปรียบ เทียบห่วงหา
ในวันเก่า ก่อนนั้น ฝันตรึงตรา
วันนี้มา มองเห็น เป็นไม่มี
จึงวอนจันทร์ เจ้าเอย เผยแสงส่อง
สาดผุดผ่อง พราวพร่าง ทางสดศรี
หนึ่งคนลับ ลาจาก พรากคนดี
ขอพรนี้ ในฝัน วันกลับมา...
หทัยกาญจน์ ฤทัยกานท์
๘ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๕