ที่โค้งฟ้า มีฉัน นั้นคอยอยู่
โปรดจงรู้ ด้วยใจ ไม่หน่ายหนี
ทั้งดาวเดือน เกลื่อนฟ้า ยามราตรี
เมฆหมอกมี บางครั้ง ยังสู้ทน
อธิษฐาน วานวอน อ้อนองค์พระ
ตั้งสัจจะ คงมั่น จะดั้นด้น
ด้วยตัวข้า มีรัก ขอเบื้องบน
ช่วยบันดล ผลลัพธ์ กับชีวี
ยามนิทรา คราใด ให้หวนคิด
ยอดชีวิต นิจจา อุรานี่
ช่างปวดร้าว ยิ่งนัก ปักฤดี
ส่งห้องใจ ทั้งสี่ รี่ลอยไป
ขอให้พบ เจอกัน บนชั้นฟ้า
ดาวน้อยมา เป็นพยาน วานได้ไหม
ทางช้างเผือก สองเรา เข้าฤทัย
ครองรักใคร่ ตราบนี้ ชั่วนิรันดร์
พันทอง
เธออ้างอิง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ หวังฤทธิ์เห็น
ขอให่เป็น ดั่งคำ พร่ำเสกสรรค์
บันดาลพบ รักมอบตอบเคียงกัน
เป็นสายใย ผูกพัน นิรันดร์ไป
สำหรับฉันวันนี้ ไม่มีหวัง
มันภินท์พัง เกินกว่า จะรับไหว
ปรารถนา ไม่สม ต่องข่มใจ
หักอาลัย ไห้หา เพราะล้าเกิน
คงเหลือแต่ ทรงจำ ที่ย้ำอยู่
ไม่อาจคู่ เคียงฝัน อันห่างเหิน
มีน้ำตา เป็นเงา เพราะเขาเมิน
ขอเผชิญ ความเศร้า เฝ้าหน้าคอมพ์....
"สุนันยา"
ขอให่เป็น ดั่งคำ พร่ำเสกสรรค์
บันดาลพบ รักมอบตอบเคียงกัน
เป็นสายใย ผูกพัน นิรันดร์ไป
สำหรับฉันวันนี้ ไม่มีหวัง
มันภินท์พัง เกินกว่า จะรับไหว
ปรารถนา ไม่สม ต่องข่มใจ
หักอาลัย ไห้หา เพราะล้าเกิน
คงเหลือแต่ ทรงจำ ที่ย้ำอยู่
ไม่อาจคู่ เคียงฝัน อันห่างเหิน
มีน้ำตา เป็นเงา เพราะเขาเมิน
ขอเผชิญ ความเศร้า เฝ้าหน้าคอมพ์....
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
