ผ่านมาถึงแม่กลองสองโมงกว่า
อ่อนแรงล้าจริงเราเหงาเหลือที่
แวะตลาดอัมพวาดูท่าที
ไม่เห็นพี่แม้เงาเศร้าระทม
สองเราเคยเพริดเพลินเดินตลาด
ร่วมตักบาตรข้าวพระพร้อมขนม
หวังผลบุญส่งให้ได้ภิรมณ์
แสนสุขสมเราสองต้องคู่กัน
แต่บัดนี้พี่ไกลไม่เห็นหน้า
อนิจาพี่ยามาแปรผัน
พี่คงลืมความสุขเคยผูกพัน
น้องนับวันเฝ้ารอจนท้อใจ
--ณัชชา--
อ่อนแรงล้าจริงเราเหงาเหลือที่
แวะตลาดอัมพวาดูท่าที
ไม่เห็นพี่แม้เงาเศร้าระทม
สองเราเคยเพริดเพลินเดินตลาด
ร่วมตักบาตรข้าวพระพร้อมขนม
หวังผลบุญส่งให้ได้ภิรมณ์
แสนสุขสมเราสองต้องคู่กัน
แต่บัดนี้พี่ไกลไม่เห็นหน้า
อนิจาพี่ยามาแปรผัน
พี่คงลืมความสุขเคยผูกพัน
น้องนับวันเฝ้ารอจนท้อใจ
--ณัชชา--