เศร้าทำไม มีหัวใจ อยู่ใกล้ใกล้ ยังเต้นได้ ก้องกู่ อยู่เสมอ
เมื่อตะกี้ ยังพร่ำเพรียก เรียกหาเธอ เต้นเสมอ เคียงข้าง ไม่ห่างกาย
เนินจำราย
เมื่อตะกี้ ยังพร่ำเพรียก เรียกหาเธอ เต้นเสมอ เคียงข้าง ไม่ห่างกาย
เนินจำราย
ใจที่ยังเต้นอยู่ดูไร้ค่า
เมื่ออุรา ระทม ไม่สมหมาย
หวังเพียงฝัน แต่มีอัน ฝันมลาย
สุขสูญหาย กลายช้ำ ตอกย้ำทรวง
"สุนันยา"