มีลูกเขย รุ่นปู่ อดสูนัก
ดันมารัก ลูกสาว เราเสียเก้อ
อันลูกเขย ถูกสเปค เรานักเออ
เห็นทีไร ใจเพ้อ ละเมอครวญ
จะทำไงดีเล่า เราคิดมาก
แสนลำบาก อยากนัก ชักปั่นป่วน
มองเห็นหน้า คราใด ให้รัญจวน
คิดอยากชวน ลูกเชย มาเชยชม
ทั้งคิดมาก หลากอารมณ์ ข่มในจิต
รักเป็นพิษ ต้องห้าม ยามเหมาะสม
จึงจำจาก ชาตินี้ ฤดีตรม
ถือศีลห่ม ผ้าขาว เข้าบวชชี
พันทอง