ยามมีภัย ใหญ่กลัว พาหัวหด
น่าสลด หมดสิ้น ซึ่งจินต์เหิม
จึงเกิดศึก ลึกล้ำ เข้าซ้ำเติม
ด้วยเหิมเกริม เพิ่มเร้า เร่งเอาชัย (579)
ทั้งสองครา หน้าหลัง ครั้งกรุงศรีฯ
ถูกย่ำยี ตีดับ พร้อมขับไส
ใช่น้ำน้อย ด้อยแท้ จึงแพ้ไฟ
เป็นเพราะไทย ใจขลาด จึงพลาดพัง (580)
แต่เพราะสู้ กู้เมือง จึงเฟื่องกลับ
พลิกย่อยยับ อัปราชัย ไม่ถูกฝัง
ไทยจึงฟื้น ยืนต่อ ก่อกำลัง
มิเซซัง ย่ำแย่ แพ้ภัยพาล (581)
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
