จะพูดไป ทำไม สองไพเบี้ย
ถ้านิ่งเสีย ดีกว่า ไม่มัวหมอง
แล้วจะให้ อีกหนึ่ง ตำลึงทอง
อย่ามาร้อง โอดครวญ เขาด่วนลา
ถึงจะชัก แม่น้ำ ทั้งห้าสาย
เขาคงไม่ กลายลับ กลับมาหา
จะมัวกลุ้ม ทำไม เขาไกลตา
บุพเพสัน- นิวาสว่า ไม่น่าแคล้ว
อย่าพิรี้ พิไร ให้หนักอก
เหมือนเข็นครก ขึ้นภูเขา เรากินแห้ว
ช้าตลอด คงจอด ไม่ต้องแจว
ผิดหวังแล้ว ขื่นขม ตรมอุรา
อย่ามาทำ ตีปลา ที่หน้าไซ
อุปมา อุปมัย ให้งามหน้า
เดี๋ยวไก่ตื่น ตีอก ชกหัวนา
ต้องช้าช้า ถึงจะได้ พล้าเล่มงาม
จำไว้เถิด เกิดเป็นหญิง อย่ายิงเรือ
เขาจะเบื่อ จะหน่าย ชายขอห้าม
ถ้าเรือล่ม ในหนอง ต้องติดตาม
ทองล้นหลาม ไปไหน ใครบอกที
อย่ามาทำ เป็นนายว่า ขี้ข้าพลอย
นิ่งนิ่งหน่อย อย่าเติม เสริมแต่งนี่
ขุนพยัก พเยิด เถิดไม่ดี
แม้นหัวล้าน ได้หวี มิมีคุณ(ค่า)
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
