Re: น้อยใจจัง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 04:20:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: น้อยใจจัง  (อ่าน 21749 ครั้ง)
D
นักรบทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 3,894


ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ


เว็บไซต์
« เมื่อ: 06 มีนาคม 2012, 06:21:PM »

ขออยู่อย่างหลบหลีกปลีกวิเวก
ดั่งติดเบรคในบ่อแค่คอหอย
พยุงตนเอาไว้ให้มันลอย
เพื่อปลดปล่อยภาระพอประทัง

เป็นช่วงหนึ่งแห่งชีวิตที่ติดหล่ม
เกือบจะจมมิจมแหล่เฝ้าแลหลัง
มองข้างหน้ามืดมนดั่งคนบัง
รวมพลังกอบกู้ให้รู้ดี

เพียงยลยินจินต์จับสดับแผ่ว
เสียงดังแว่ววังเวงบรรเลงถี่
แสนสดชื่นดวงใจในวจี
ที่เจ้านี้ห่วงหาทุกคราคราว

จะต่อสู้ฟันฝ่าจนกว่าลุ
วันปะทุคงถึงซึ่งลมผ่าว
สู่หลักชัยใสแจ๋วอย่างแพรวพราว
เสียงเกรียวกราวต้อนรับวันกลับมา

เถอะสักวันฉันทาฟ้าลิขิต
คงใกล้ชิดคนดีที่รอท่า
มอบหัวใจแห่งรัก,ภักดิ์,บูชา
โปรดเมตตาตักอุ่นให้หนุนนอน ขอจุ๊บ..หน่อย
"ไพร พนาวัลย์"
อีกเมื่อไหร่ เล่าหนา เธอจะกลับ
เฝ้าคอยนับ คืนวัน นั้นทอดถอน
หวลอาลัย ใจรัก อย่างอาวรณ์
ทุกคราวนอน ขอพร วอนเมตตา

ทุกทิวา ฟ้ารุ่ง ทุกพรุ่งนี้
ขอคนดี เธอหวนกลับ รับขวัญหนา
จะคอยพี่ ทุกราตรี ทุกทิวา
ตักคอยท่า ที่อบอุ่น ให้หนุน..นอน
ผู้หญิงดินๆ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ดุลย์ ละมุน, sunthornvit, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, ปู่ริน, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, navee, สะเลเต, รการตติ, Thammada

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s