[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

ไม่สงสาร หรือไร คนไกลถิ่น
ลืมรักสิ้น แล้วหรือ ถือถดถอย
ปล่อยให้น้อย ใจนะ คนเฝ้าคอย
นั่งใจลอย ห่วงจัง ฝั่งฟ้า..ไกล

ป่านนี้เป็น เยี่ยงไร ใคร่อยากรู้
ใจหดหู่ คอยเฝ้า เข้าใจ..ไหม
มีคนคอย อยู่หลัง ยังห่วงใย
ทุกห้วงใจ หมายเจอ เธอคนเดียว

จะเหลียวขวา แลซ้าย ไม่เห็นหน้า
ดังคนบ้า เลื่อนลอย คอยแลเหลียว
คิดถึงเธอ คนไกล เพราะใจเดียว
อย่าให้น้อย ใจเชียว เดี๋ยวบ้าตาย

ใยเงียบหาย ไปนาน ไม่ขานข่าว
พร้อมเรื่องราว ทั้งหมด หดเหือดหาย
จะเป็นตาย ร้ายดี นี้อย่างไร
ส่งข่าวใจ ให้รู้บ้าง ทางนี้..คอย...(น้อยใจจัง)???

(ขอบคุณค่ะ)

ผู้หญิงดินๆ

ขออยู่อย่างหลบหลีกปลีกวิเวก
ดั่งติดเบรคในบ่อแค่คอหอย
พยุงตนเอาไว้ให้มันลอย
เพื่อปลดปล่อยภาระพอประทัง

เป็นช่วงหนึ่งแห่งชีวิตที่ติดหล่ม
เกือบจะจมมิจมแหล่เฝ้าแลหลัง
มองข้างหน้ามืดมนดั่งคนบัง
รวมพลังกอบกู้ให้รู้ดี

เพียงยลยินจินต์จับสดับแผ่ว
เสียงดังแว่ววังเวงบรรเลงถี่
แสนสดชื่นดวงใจในวจี
ที่เจ้านี้ห่วงหาทุกคราคราว

จะต่อสู้ฟันฝ่าจนกว่าลุ
วันปะทุคงถึงซึ่งลมผ่าว
สู่หลักชัยใสแจ๋วอย่างแพรวพราว
เสียงเกรียวกราวต้อนรับวันกลับมา

เถอะสักวันฉันทาฟ้าลิขิต
คงใกล้ชิดคนดีที่รอท่า
มอบหัวใจแห่งรัก,ภักดิ์,บูชา
โปรดเมตตาตักอุ่นให้หนุนนอน

"ไพร พนาวัลย์"