โหยยยย.....แรงงงงงง
อย่าแสดง..มากมาย..ให้ฉันเห็น
เมื่อยามรัก..ผูกมัด..ว่าชัดเจน
แล้วประเคน..ความเศร้า..ได้เท่ากัน
หัวใจนี้..ใช่เอื้อ..ไว้เพื่อเจ็บ
ขอห้องเก็บ..ความสุข..ไว้ปลูกฝัน
วันราโรย..โหยแห้ง..แสร้งจำนรรจ์
เพื่อกดดัน..ทำไม?..เมื่อใจจาง
ก็คนมันเจ็บระบม
มีปากเป็นอาวุธ . . ก็เลยต้องลับคมมันซะบ้าง
ในเมื่อถูกลอยแพไว้กลางทะเลน้ำตาอ้างว้าง
คนไปไม่เป็นเลยต้องหาทางระบาย
อย่าเสียเวลากล่าวโทษว่าฉันเมินหมาง
มีความจำเป็นอะไรถึงต้องทิ้งขว้าง . . ทำเหมือนคนมักง่าย
เก็บกดและจมปลัก . . แค่อ้าปากยังไม่ทันพูดก็ถูกสายตาหนัก ~ หนักทิ่มใจ
ขอเลย . . หยุดการกระทำแล้วอยู่เฉย ~ เฉยได้ไหม
พูดจบถึงเวลาที่ฉันต้องร้องไห้
เดี๋ยวน้ำตาจะเปลี่ยนเป็นระเบิดภูเขาไฟ . . . ไม่รู้ด้วยนะ ~*
. .. เอิ่ม . . อากาศมันร้อนกลอนนะค่ะ ก็เลยนึกถึงภูเขาไฟขึ้นมา
. ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
