ดวงตะวัน ใกล้ดับ ลับสิงขร
ยังใม่มี ที่นอน เหมือนจรจัด
มองที่หมาย บ่ายหน้า เข้าหาวัด
อัตคัต เหลือเกิน ยามเดินทาง
วัดอิติ สุขโต โก้ตระหง่าน
เข้ากราบกราน หลวงพ่อ ขอที่ว่าง
สัมภาระ สิ่งของ มากองวาง
มีมุ้งกาง แทนกรด กันมดไร
ตื่นเช้ามา ภารกิจ ไม่ติดขัด
อาศัยวัด จัดหา พออาศัย
คนกับวัด พึ่งพา ว่ากันไป
จึงตัดใจ กราบลา พระอาจารย์
แดนหัวหิน ถิ่นนาม แห่งความหลัง
ผ่านหน้าวัง ไกลกังวล คนพลุกพล่าน
เทศกาล เดือนสี่ เขามีงาน
มาออกร้าน ขายของ สองข้างทาง
พวกฝรั่ง มังค่า หาซื้อของ
เรามัวมอง จนเพลิน ไปเดินขวาง
จึงถูกชน ล้มไป มือไม้กาง
เราลุกพราง ด่าพราง แทบวางมวย
ไม่ดูหน้า ดูหลัง จึงพลั้งพลาด
กางเกงขาด ถึงเข่า ทำเราขวย
ให้หงุดหงิด อนิจจา ดันมาซวย
เธอมาด้วย ก็คงดี มีที่บัง
.....ยากูซ่า......
ยังใม่มี ที่นอน เหมือนจรจัด
มองที่หมาย บ่ายหน้า เข้าหาวัด
อัตคัต เหลือเกิน ยามเดินทาง
วัดอิติ สุขโต โก้ตระหง่าน
เข้ากราบกราน หลวงพ่อ ขอที่ว่าง
สัมภาระ สิ่งของ มากองวาง
มีมุ้งกาง แทนกรด กันมดไร
ตื่นเช้ามา ภารกิจ ไม่ติดขัด
อาศัยวัด จัดหา พออาศัย
คนกับวัด พึ่งพา ว่ากันไป
จึงตัดใจ กราบลา พระอาจารย์
แดนหัวหิน ถิ่นนาม แห่งความหลัง
ผ่านหน้าวัง ไกลกังวล คนพลุกพล่าน
เทศกาล เดือนสี่ เขามีงาน
มาออกร้าน ขายของ สองข้างทาง
พวกฝรั่ง มังค่า หาซื้อของ
เรามัวมอง จนเพลิน ไปเดินขวาง
จึงถูกชน ล้มไป มือไม้กาง
เราลุกพราง ด่าพราง แทบวางมวย
ไม่ดูหน้า ดูหลัง จึงพลั้งพลาด
กางเกงขาด ถึงเข่า ทำเราขวย
ให้หงุดหงิด อนิจจา ดันมาซวย
เธอมาด้วย ก็คงดี มีที่บัง
.....ยากูซ่า......