ดื่มน้ำส้ม อมน้ำค้าง ล้างน้ำเขื่อน
คนไร้เพื่อน เดือนไร้ดาว หนาวไหมนี่
เอี้ยงไร้ทุย ลุยลำเนา เหงาฤดี
ฟ้าเปลี่ยนสี แสงคลี่หมอก ดอกไม้บาน
(๙)
เป็ดร่ำร้อง ก้องผสาน เสียงห่านร้อง
มุดลำคลอง จ้องหอยปลา เป็นอาหาร
แสงสูรย์ส่อง แวววาววับ ระยับธาร
ปลาว่ายผ่าน ซ่านกระเซ็น กระเต็นวน
(๑๐)
โอ้ชีวิต คิดดูเถิด มีเกิด แก่
เจ็บ ตายแน่ ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น
เมาแล้วขับ ตอนกลับตาย ไปหลายคน
สมเหตุผล หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี
(๑๒)
ยาสีฟัน นั้นก็มี หลายยี่ห้อ
มีทั้งซอล ฟลูโอคา- ริล ดาร์ลี่
อีกคอลเกต เซนโซดายน์ ใกล้ชิดดี
แปรงทั้งปี ฟันของเรา เหลืองเท่าเดิม
(๑๓)
น้ำอัดลม ซ่ากัดเซาะ กระเพาะได้
ไม่มีบอก อันตราย ติดป้ายเสริม
คิดแต่เอา เงินเราหนอ ไปต่อเติม
คนเห่อเหิม ดื่มเข้าเฉาะ กระเพาะพัง…
อริญชย์
๖/๓/๒๕๕๕
ปล. “ลุใบหญ้า” กลอนพาไป ทุกท่านอย่าถือสาหาความเน้อ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
