ยามทะเลไร้คลื่นจงตื่นเถิด
อาจจะเกิดเพทภัยให้พบปะ
ดั่งคำกล่าวทะเลเงียบ ไม่เรียบระ
อาจปะทะครึกโครมเข้าโถมทับ
ดั่งหัวใจดวงน้อยที่สร้อยเศร้า
บวกความเหงาเศร้าซมทุกข์ตรมขับ
อีกมินานผ่านพ้นกมลระงับ
อาจซึมซับครึกครื้น กลับคืนมา
ทะเลเอย ไร้คลื่นระรื่นระริก
เสียงกระซิกปลอบขวัญอย่าหวั่นผวา
กระแสคลื่นแห่งรักจากนัครา
ประจุลง ตรงหน้า ระร้าระรัง
"ไพร พนาวัลย์"
ทะเลไหน ใดเล่า เจ้าทายทัก
ว่ามันชัก เงียบเชียบ เรียบชายฝั่ง
มองทะเล ว้าเหว่ จนเซซัง
ทะเลครวญ เสียงดัง บางครั้งตรม
จักขื่นขม ซมเซา เพราะเมานัก
ถูกคนรัก หักฤทัย ให้ติดหล่ม
ทอดสายตา อาลัย ไร้ชื่นชม
เคว้งคว้าง กลางสายลม ข่มทรวงใน
ทะเลจ๋า ข้าล้าเหลือ เชื่อไหมละ
ข้าหมดแรง แล้วนะ จะไม่ไหว
ขาดคนรัก ขาดยอดชู้ คู่หทัย
ขอทะเล มารับใจ ข้าไปที
พันทอง