ทะเลใจไหลหลาม..ความรู้สึก
ยิ่งตกดึกยิ่งเหงา..เศร้าไฉน?
อยากรู้ลดปลดปลง..ไม่ตรงใจ
คลื่นเห่ไกวโบกสบัด..ยิ่งขัดเกลียว
มองทะเลกว้างลึก..ก็นึกหวั่น
การลดหลั่นของจันทร์..จวบวันเสี้ยว
เดี๋ยวเติมเต็มเดี๋ยวเว้า..เป็นวาวเรียว
งามแท้เทียวเต็มดวง..จวบจวงแรม
หาสิ่งใดประสงค์..ความคงมั่น
หมายผูกพันเตียนตรง..เป็นดงแขม
ได้ครอบครองชั่วคืน..มีหมื่นแซม
ถูกเหน็บแนมด้วยซ้ำ..เมื่อกรรมบัง
จาก....รักเป็นอภัย..และไม่โกรธ
จาก....อมโบสถ์เป็นอมยิ้ม..แทงทิ่มหลัง
จาก....ฤดูคู่ควร..ชวนภวังค์
กลับตึงตังชวนทะเลาะ..เหตุเพราะ..รัก