เจ้ามิเคย..รู้ใจ..ใครอีกฟาก
เจ็บที่มาก..กว่าเจ็บ..คือเหน็บพ่วง
ผู้จากลา..อาลัย..ในคำลวง
เห็นเจ้าควง..อาวรณ์..จึ่งจรไกล
จะเอ่ยปาก..หวงห่วง..เหมือนทวงสิทธิ์
เขาสนิท..กว่าพี่..ใช่.ไม่ใช่?
บทกวี..รำพัน..เหมือนปันใจ
ร่ำพิไล..ลีลา..สารพัน
มิควรค่า..ว่าตน..เป็นต้นเหตุ
หรือเป็นคน.พิเศษ.อยู่เคียงฝัน
กลับมิกลับ..จับใจ..ผู้ใดกัน?
ช่วยยืนยัน..ว่าใคร?..จะไปตาม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
