[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[--ณัชชา--]

บางสะพานแสนเหงาสุดเศร้าหมอง
มองดูท้องนภามืดสลัว
แว่วเสียงลมพัดพายิ่งน่ากลัว
ฟ้าเริ่มมัวดำหม่นยามฝนโปรย

ฉันมองดูน้ำฝนที่หล่นร่วง
ต่างกับทรวงฉันนี้ที่แห้งโหย
ใจของฉันอ่อนล้าแทบลาโรย
ด้วยและโดยบางใครที่ใจดำ

ถึงอ่าวแม่รำพึงตีหนึ่งกว่า
ร่างกายล้าอดนอนตอนหัวค่ำ
แบกหัวใจบาดเจ็บเฝ้าเก็บงำ
เพราะเขาทำให้ตรมระทมใจ

อรุณรุ่งท้องนภางค์สว่างแท้
ทับสะแกลือเล่ามะพร้าวใหญ่
ยอดมะพร้าวโบกพัดสะบัดไกว
ดั่งแขนใครคอยป้องประคองเรา

แต่ต้องกลับลับหายไม่เห็นหน้า
เอื้อมมือคว้าครั้งใดใจสุดเหงา
ไยหนอเธอหลบเร้นไม่เห็นเงา
ฉันสุดเศร้าบ่ายหน้า…วนกร

--natcha--