อันความกลัว มืดมัว เหมือนเมฆหมอก
ตามหลอนหลอก อยู่เรื่อย เหนื่อยบ้างไหม
นั่งโดดเดี่ยว ตีสาม ยามเศร้าใจ
สุดวังเวง ฤทัย ขาดใครแคร์
ลองสลัด บัดทิ้ง ยิ่งไหวหวั่น
มันเงียบงัน พลันสร้าง อ้างว้างแท้
เสียงลมพัด หน้าต่าง พลางเหลียวแล
กลัวแทบแย่ วันนี้ หนีเข้านอน
พันทอง
นั่งโดดเดี่ยว เดียวดาย ในยามดึก
หวลระลึก นึกครั้ง เมื่อวันก่อน
อดีตย้ำ พร่ำเตือน เหมือนจะหลอน
ใจโหยอ่อน รักเล่ห์ เพทุบาย
นึกแล้วอาย จันทรา บนฟ้าหมุน
ดาวคู่คุ้น อยู่ข้าง พร่างเฉิดฉาย
มองตัวเรา ดายเดียว แสนเดียวดาย
แลรอบกาย เงาแว๊บ-แว๊บ แอบเข้านอน
หวลระลึก นึกครั้ง เมื่อวันก่อน
อดีตย้ำ พร่ำเตือน เหมือนจะหลอน
ใจโหยอ่อน รักเล่ห์ เพทุบาย
นึกแล้วอาย จันทรา บนฟ้าหมุน
ดาวคู่คุ้น อยู่ข้าง พร่างเฉิดฉาย
มองตัวเรา ดายเดียว แสนเดียวดาย
แลรอบกาย เงาแว๊บ-แว๊บ แอบเข้านอน
ผู้หญิงดินๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
