ฟ้าไม่มีสีสันแล้ววันนี้
เสียงดนตรีมิไพเราะเสนาะหวาน
เสียงระฆังดังครั้งใดไม่กังวาล
หัวใจราญแหลกลงตรงกลางใจ
ทั้งดอกไม้ใบหญ้าที่ปรากฎ
ล้วนสลดเศร้าสร้อยคอยสั่นไหว
น้ำตาฝนหล่นลงมาเหมือนอาลัย
น้ำตาใครมากกว่าฝนหล่นเหมือนกัน
ความผิดพลาดขลาดเขลาเพราะเรารัก
เมื่อประจักษ์เธอหนีตีจากฉัน
รู้ทั้งรู้อยู่ว่ารักยังทักทัน
ขอเธอหันมามองตรองอีกที
อาจไม่เด่นเป็นคนกล้าหรือสามารถ
ความฉลาดน้อยนิดคิดนั่นนี่
แต่มากมายความรักความภักดี
พร้อมจะพลีชีพเสมอ...เธอคนเดียว
โปรดหันกลับขับไล่ความไม่ห่วง
แล้วมอบดวงใจพี่ที่เปล่าเปลี่ยว
โลกทั้งใบให้เธอแน่แท้จริงเทียว
เรามาเกี่ยวก้อยกัน...นิรันดร
เสียงดนตรีมิไพเราะเสนาะหวาน
เสียงระฆังดังครั้งใดไม่กังวาล
หัวใจราญแหลกลงตรงกลางใจ
ทั้งดอกไม้ใบหญ้าที่ปรากฎ
ล้วนสลดเศร้าสร้อยคอยสั่นไหว
น้ำตาฝนหล่นลงมาเหมือนอาลัย
น้ำตาใครมากกว่าฝนหล่นเหมือนกัน
ความผิดพลาดขลาดเขลาเพราะเรารัก
เมื่อประจักษ์เธอหนีตีจากฉัน
รู้ทั้งรู้อยู่ว่ารักยังทักทัน
ขอเธอหันมามองตรองอีกที
อาจไม่เด่นเป็นคนกล้าหรือสามารถ
ความฉลาดน้อยนิดคิดนั่นนี่
แต่มากมายความรักความภักดี
พร้อมจะพลีชีพเสมอ...เธอคนเดียว
โปรดหันกลับขับไล่ความไม่ห่วง
แล้วมอบดวงใจพี่ที่เปล่าเปลี่ยว
โลกทั้งใบให้เธอแน่แท้จริงเทียว
เรามาเกี่ยวก้อยกัน...นิรันดร
รักเผื่อเลือก เสือกไส เธอไกลจาก
โน้มกระชาก ลากจิต เช่นพิษศร
แพร่ผ่านพิษ แผดผ่าว ให้ร้าวรอน
แล้วจากจร ทิ้งผละ ด้วยสะใจ
วาจาสัตย์ ตระบัดหมด กำสรดเศร้า
ทั้งที่เจ้า เฝ้าย้ำ ยังจำไหม
ลิ้นสองแฉก แปลกปลอม ย้อมหทัย
พักตราใส ในเน่า หนอนเฝ้ารุม.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
