นั่นหิ่งห้อย กลอยใจ เห็นไหมน้อง
เปรียบละออง ของแข มิแลใส
แสงหิ่งห้อย น้อยแจ้ง คือแสงใจ
ส่งคะนึง ถึงทรามวัย ยามไกลตา
ถึงแสงน้อย ร้อยรึง รัดตรึงแน่น
ยิ่งกว่าแผ่น แก่นใดสิ้น แม้นหินผา
อีกล้ำลึก เหลือล้น คณนา
แม้นภา ว่ากว้าง ยังห่างไกล
นิทราเถิด เปิดจินต์ รับกลิ่นหอม
มีพะยอม น้อมส่ง ให้หลงใหล
กลิ่นอบอวล หวนชื่น ระรื่นใจ
ดลฤทัย ให้โฉมตรู สู่นิทรา.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
