[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดุลย์ ละมุน]

ที่รักจ๋า...พี่ลาก่อน (จดหมายจากแนวรบ)

อันชาติชายไว้ลายในศักดิ์ศรี
พร้อมยอมพลีชีวินแม้นสิ้นสูญ
ต้องหลั่งเลือดเหือดหายไม่อาดูร
ขอเทิดทูลถิ่นเกิดเลิศวิญญา

หาหวาดหวั่นครั่นคร้ามในยามศึก
ใจหาญหึกกึกก้องคะนองหา
จักยอมตายฝากชื่อไว้ในโลกา
ใครบีฑาแผ่นดินข้ามาประจัญ

เหลือเพียงเจ้าน้องเราที่เฝ้าห่วง
ลิขิตดวงด่าวดิ้นสิ้นอาสัญ
ต้องคมฆาตศาสตราคราโรมรัน
รีบเร่งวันสาส์นร่อนก่อนสิ้นใจ

ฝากจดหมายเพื่อนตายให้ยอดรัก
สุดจะหักโศกาน้ำตาไหล
จำจรจากพรากรักสุดหักใจ
ต้องจากไปไกลภพจบโลกา

โอ้ ตัวพี่ลาแล้วแม่แก้วขวัญ
สุดจาบัลย์ขอพบกันในชาติหน้า
วอนบุญนำกรรมช่วยส่งจงเมตตา
วาสนาโปรดนำพามาพบพาน

ด้วยชาตินี้ชีวีพี่ที่แน่แน่ว
คงสิ้นแล้วน้องจ๋าอวสาน
เหลือเพียงใจที่รักแท้แม่นงคราญ
อวตารพานบรรจบทุกภพไป

 

มองหยาดฝนหล่นมาจากฟากฟ้า
คิดถึงวันผ่านมาพาหมองไหม้
อดีตก่อนหลอนเร้าเผาฤทัย
อยู่เหมือนไร้ดวงจิตเป็นนิจมา

ก็หลายร้อนหลายฝนทนไร้ข่าว
สุดจะร้าวกมลจนผวา
เพลงชายชาญทหารไทยแผ่วไกลมา
คราบน้ำตาหยดแซมบนแก้มนวล

ไยหนอความคิดถึงจึงเลือนหาย
เหมือนกับตายไปลับไม่กลับหวน
คนชายแดนหรือใครใจเรรวน
อยากทบทวนรักเก่าเคยเข้าใจ

มองหยาดฝนหล่นพรากจากฟากฟ้า
หยาดน้ำตาจากจินต์ก็รินไหล
เกลียดเสียงเพลงชายชาญทหารไทย
มันเตือนให้คำนึงคิดถึงเธอ

 

คงเพราะกรรมนำทางแต่ปางก่อน
ให้ทอดถอนท้อใจจนไผลเผลอ
จ้องนภาลำพึงคิดถึงเธอ
ไม่อาจเจอจากเจ้าช่างเหงาใจ

รินน้ำตาอาบแก้มแซมน้ำฝน
เศร้าระคนหน้ามนอย่าสงสัย
เพราะติดพันอริราชเลยคลาดไกล
ต้องหวนไห้อาลัยร้างต้องห่างกัน

ฤ นิราศคลาดแล้วต้องแคล้วจาก
ให้พลัดพรากอับโชคจนโศกศัลย์
ถ้ามีบุญหนุนอยู่คู่อนันต์
คงสุขสันต์สมรักสักวันเอย