อย่าเพิ่งเบื่อ เหลือใจ เอาไว้เขียน
หมั่นพากเพียร เรียนสร้าง อย่าวางเฉย
หลายหลายหน ผลงาน ผ่านทรามเชย
ยากละเลย รักเรา ตื๊อเข้าไป
ตื๊อครองโลก โศกไย อย่าไปคิด
หากตั้งจิต มั่นคง ด้วยหลงใหล
จงขยัน หมั่นถึง ให้ตรึงใจ
ดักลอบให้ หมั่นกู้ คงรู้กัน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
นอนคิดถึง ถ้อยเอ่ย เคยฝากฝัน
เเต่มินาน กาลผ่าน ก็พรากกัน
โอยจิตฉัน มันเศร้า สุดกล้ำกลืน
มันจบเเล้ว รักเรา เศร้ายิ่งนัก
เพราะความรัก หักใจ จนขมขื่น
ตื๊อเช่นใด ไม่อาจ เอาเราคืน
สู้ทนฝืน กลืนกล้ำ น้ำตาคลอ