คุณหมอไม่อยู่
คุณครูเมียงมอง
ใครมาร่ำร้อง
น้ำนองสองตา
ไม่เห็นกลอนว่าง
แปะค้างกี่ครา
ก็เห็นคนมา
หาตอบกันตรึม
เรื่องวางท่าที
มาดมีหมายขรึม
อาจพานพาซึม
อึมครึมกันทั่ว
เป็นเท่าที่มี
ดีเท่าเจ้าตัว
แม่เบี้ยบนหัว
พักบ้างก็พอ.....
คุณหมอมาสาย คุณงายมาต่อ
ลงท้่ายตัวออ มิขอเลือนลืม
เคยตอบปัญหา อุราแสนปลื้ม
เช้าสายบ่ายซึม ทานดื่มไม่ลง
อยากหยุดเขียนกลอน อาวรณ์คิ้วโก่ง
มืดดำแดนดง อ้ายคงรอท่า
แค่งูชูหัว อย่ากลัวเลยจ้า
วันหนึ่งถึงครา ตั้งหน้าฟังธรรม
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
