ไม่เมาเหล้า เฝ้าแต่ แลเลขนับ
มานั่งจับ สับสน จนร้องหงิง
เลขทำเรา เมามาย น่าหน่ายจริง
ดุจดังลิง ยิ่งแก้ แหยิ่งพัน
หัวหน้าหน่วย ช่วยไว้ ไม่ปวดหัว
เลิกเมามัว กลัวเลข ที่เสกสรร
วานคุณพี่ฯ นี้ช่วย ด้วยแล้วกัน
เพราะโรคอัลฯ มันแกล้ง พิษแรงจัง
บูรพาท่าพระจันทร์
เป็นโรคอัลไซเมอร์ เซ่อไม่หยอก
พี่บูรฯเห็น เป็นระลอก บอกอย่าหวัง
แค่สับสน ปนเป ว้าเหว่จัง
ตื่นมานั่ง งงงง ก่งก๋งไง (๕๑๖)
โรคอัลไซเมอร์ เผลอระบาด
ต้องจัดการ เด็ดขาด งั้นไม่ไหว
ท่านพี่บูร์ฯ คนแรก รีบเร็วไว
ขืนปล่อยไว้ ไม่ได้ ตายแน่นนอน (๕๑๗)
พันทอง
[/u[/font][/size][/color]