ยินถ้อยคำจำนรรจ์วันไกลห่าง
ว่ามันต่างตรงไหน ใครแลเห็น
เมื่อครั้งอยู่ใกล้กันมันลำเค็ญ
จึงจำเป็นต้องไปให้ไกลกัน
รสนิยมคนละอย่างต่างระบอบ
ทัศนคติคนละขอบดั่งกรอบคั่น
สื่อความหมายคนละทางจึงห่างชั้น
ทั้งดื้อรั้นมั่นใจไม่ฟังคำ
อยู่ด้วยกันไม่สนุก ทุกข์ถนัด
มันคอยขัดคอยขวางกระถางคว่ำ
ทั้งจุกจิกจู้จี้ กดขี่ซ้ำ
แถมลุกล้ำส่วนตัว มั่วเกินไป
ออกไปทำธุระจะต้องซัก
ดั่งชะนักติดหลังฟังไม่ไหว
บอกไม่เชื่อเหลือที่นี่ยังไง
จึ่งต้องทำบ้าใบ้ ไม่กลับมา
"ไพร พนาวัลย์"
ล้อเล่น เน้อ
ยินถ้อยคำ จำนรรจ์ ที่สรรกล่าว
ว่าเรื่องราว เบื้องหลัง ไม่หรรษา
อยู่ด้วยกัน ไม่ฟูเฟื่อง เคืองระอา
ปั้นคำว่า นา- นา สารพัน
มีที่ไหน ใครกัน ถามจู้จี้
เคยเซ้าซี้ ที่ไหน ไม่มีทั้งนั้น
แค่ถามตอน ขยับ กลับตัวพลัน
เมื่อไหร่นั่น กระดิกตัว รัวทันใด
ก็-เป็นห่วง นะนี่-ละคือห่วง
ที่ทักท้วง เพราะห่วง เข้าใจไหม
ถ้าไม่เชื่อ ไปถามใคร ดูก็ได้
ห่วงหล๊าย-หลาย เลยขอบอก ขอตอกย้ำ
อย่ามาพาล โฉเก ทำเฉไฉ
ไม่พอใจ ไปนอกบ้าน เช้ายันค่ำ
ก็หาเหตุ อย่างนี้ ประจ๊ำ-ประจำ
รู้นะทำ อะไรอยู่ เค้ารู้ทัน
ว่าเรื่องราว เบื้องหลัง ไม่หรรษา
อยู่ด้วยกัน ไม่ฟูเฟื่อง เคืองระอา
ปั้นคำว่า นา- นา สารพัน
มีที่ไหน ใครกัน ถามจู้จี้
เคยเซ้าซี้ ที่ไหน ไม่มีทั้งนั้น
แค่ถามตอน ขยับ กลับตัวพลัน
เมื่อไหร่นั่น กระดิกตัว รัวทันใด
ก็-เป็นห่วง นะนี่-ละคือห่วง
ที่ทักท้วง เพราะห่วง เข้าใจไหม
ถ้าไม่เชื่อ ไปถามใคร ดูก็ได้
ห่วงหล๊าย-หลาย เลยขอบอก ขอตอกย้ำ
อย่ามาพาล โฉเก ทำเฉไฉ
ไม่พอใจ ไปนอกบ้าน เช้ายันค่ำ
ก็หาเหตุ อย่างนี้ ประจ๊ำ-ประจำ
รู้นะทำ อะไรอยู่ เค้ารู้ทัน
ผู้หญิงดินๆ