ทำไมหนอ ใจฉัน จึงพันผูก
ไม่รู้ว่า ผิด ถูก อยากคุกเข่า
วอนเทพไท้ เทวา มาบันเทา
ให้สองเรา เป็นเพื่อน อย่าเคลื่อนคลอน
"ไพร พนาวัลย์"
พิศชมหน้า นวลนาง ไม่จางรัก
ยิ่งผ่องพักตร์ สดใส ในสมร
เราอยู่เคล้า เฝ้าระรื่น ชื่นอาวรณ์
ผ่านราญรอน ตอนขมขื่น มาด้วยกัน
นับวัน รักมากขึ้น เฝ้าชื่นจิต
จึงไม่คิด ติดปีก หลีกสุขสันต์
มธุรส วาจา เฝ้าจำนรรจ์
ถึงดับพลัน ก็จะฝัน ถึงเพียงนาง
สิงขร
ยิ่งผ่องพักตร์ สดใส ในสมร
เราอยู่เคล้า เฝ้าระรื่น ชื่นอาวรณ์
ผ่านราญรอน ตอนขมขื่น มาด้วยกัน
นับวัน รักมากขึ้น เฝ้าชื่นจิต
จึงไม่คิด ติดปีก หลีกสุขสันต์
มธุรส วาจา เฝ้าจำนรรจ์
ถึงดับพลัน ก็จะฝัน ถึงเพียงนาง
สิงขร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
