คำว่าพอ นั้นย่อมก่อ สันติสุข
ไม่โรมรุก เพิ่มพูนทุกข์ ให้ปวดเศียร
รู้จักพอ ไม่เกิดก่อ การเบียดเบียน
ผลพากเพียร ไร้ติเตียน จากผู้ใด
คำว่าพอ ไม่เกิดก่อ การเข่นฆ่า
เรื่องบีฑา อย่างชั่วช้า จะหาไหน
รู้จักพอ ย่อมเกิดก่อ สุขทางใจ
โลกสดใส เหตุไร้ภัย บนระแวง
คำว่าพอ ย่อมเกิดก่อ มิตรภาพ
สิ้นตราบาป ให้ซึมซาบ ธรรมสีแสง
คำว่าพอ ย่อมเกิดก่อ การร่วมแรง
เพราะหยุดแย่ง หยุดขันแข่ง เพื่อคะคาน
คำว่าพอ นั้นย่อมก่อ ให้โอกาส
สิ้นอาฆาต หยุดความหวาด เลิกสังหาร
คำว่าพอ ย่อมเกิดก่อ สุขตระการ
ดุจบันดาล พรประทาน สู่โชคชัย
ไม่โรมรุก เพิ่มพูนทุกข์ ให้ปวดเศียร
รู้จักพอ ไม่เกิดก่อ การเบียดเบียน
ผลพากเพียร ไร้ติเตียน จากผู้ใด
คำว่าพอ ไม่เกิดก่อ การเข่นฆ่า
เรื่องบีฑา อย่างชั่วช้า จะหาไหน
รู้จักพอ ย่อมเกิดก่อ สุขทางใจ
โลกสดใส เหตุไร้ภัย บนระแวง
คำว่าพอ ย่อมเกิดก่อ มิตรภาพ
สิ้นตราบาป ให้ซึมซาบ ธรรมสีแสง
คำว่าพอ ย่อมเกิดก่อ การร่วมแรง
เพราะหยุดแย่ง หยุดขันแข่ง เพื่อคะคาน
คำว่าพอ นั้นย่อมก่อ ให้โอกาส
สิ้นอาฆาต หยุดความหวาด เลิกสังหาร
คำว่าพอ ย่อมเกิดก่อ สุขตระการ
ดุจบันดาล พรประทาน สู่โชคชัย
รู้จักพอ ก็เป็นสุข ทุกข์คลายสิ้น
ดลชีวิน สันติ อดิศัย
รู้เตือนตน รู้วาง ทางวินัย
มโนมัย ย่อมเกิด ประเสริฐครัน
ละงวยงง หลงใหล ในอามิส
ชั่วชีวิต มนุษย์ สุดแสนนั้น
ถึงมั่งมี อุตมะ สารพัน
ไม่กี่วัน ก็ต้องพราก พรัดจากไป
สุนทรวิทย์
ดลชีวิน สันติ อดิศัย
รู้เตือนตน รู้วาง ทางวินัย
มโนมัย ย่อมเกิด ประเสริฐครัน
ละงวยงง หลงใหล ในอามิส
ชั่วชีวิต มนุษย์ สุดแสนนั้น
ถึงมั่งมี อุตมะ สารพัน
ไม่กี่วัน ก็ต้องพราก พรัดจากไป
สุนทรวิทย์