**ถึงเวลาต้องลาจาก**
๐๐..เพียงแค่คิด...ข้างเดียว..ในห้วงลึก
เพียงแค่นึก...อยู่ลำพัง..ครั้งยามเหงา
เพียงแค่พูด...อยู่คนเดียว..ในยามเศร้า
เพียงแค่เขา...มีความสุข..เราสุขใจ
๐๐..ถึงเวลาแล้ว..ต้องอำลา คราต้องจาก
คงคิดมาก..กับหัวอก..ที่หวั่นไหว
จะมิขอพูด..ร่ำรี้..และร่ำไร
วันต่อไป...คงไม่เห็น..ฉันเย็นชา
๐๐..ครั้งนี้..อาจสุดท้าย..ที่ได้เจอะ
จะไม่สะเออะ..ไม่กวนใจ..ใยแล้วหนา
ขอบคุณสำหรับ..ทุกๆอย่าง..ที่ผ่านมา
หยดน้ำตา...ครั้งนี้..ที่ทรงจำ.
.....................เศษเหล็ก.