เขียดครวญ
แว่วเสียงหริ่งเรไรในท้องคุ้ง
จากเรือนยุ้งยามเย็นเห็นเวหา
เปลี่ยนสีสดแสดแสร้งจำแลงตา
ดุจกล่อมฟ้าหน้าฝนให้หม่นทรวง
เขียดขาคำคร่ำครวญชวนหมองหม่น
เหมือนไล่ฝนข้นแค้นจากแดนสรวง
เมฆดำขลับครึ้มหาวปิดดาวดวง
กำลังช่วงชิงชื่นหมดรื่นเริง
ครั้นฝนจากพรากเมฆปัจเจกสาร
เขียดขาคำช้ำมานลำธารเจิ่ง
ไหลซัดเบียดเขียดลอยถอยกระเจิง
เข้าสู่เวิ้งวงวนหมดหนทาง
ไปติดข้องของมนุษย์คนสุดโหด
ผู้พิโรธโกรธมหันต์ด้นดั้นหมาง
เขียดขาคำร่ำโศกวิโยคคราง
ถูกผลาญล้างพลางเชือดอย่างเลือดเย็น
จากเรือนยุ้งยามเย็นเห็นเวหา
เปลี่ยนสีสดแสดแสร้งจำแลงตา
ดุจกล่อมฟ้าหน้าฝนให้หม่นทรวง
เขียดขาคำคร่ำครวญชวนหมองหม่น
เหมือนไล่ฝนข้นแค้นจากแดนสรวง
เมฆดำขลับครึ้มหาวปิดดาวดวง
กำลังช่วงชิงชื่นหมดรื่นเริง
ครั้นฝนจากพรากเมฆปัจเจกสาร
เขียดขาคำช้ำมานลำธารเจิ่ง
ไหลซัดเบียดเขียดลอยถอยกระเจิง
เข้าสู่เวิ้งวงวนหมดหนทาง
ไปติดข้องของมนุษย์คนสุดโหด
ผู้พิโรธโกรธมหันต์ด้นดั้นหมาง
เขียดขาคำร่ำโศกวิโยคคราง
ถูกผลาญล้างพลางเชือดอย่างเลือดเย็น
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
