น่าเจ็บช้ำน้ำใจจนใบ้บอด
เธอเชิญกอดพรอดพร่ำนำถวิล
ทั้งล่อหลอกหยอกเย้าจนเราวิน(วิงเวียน)
โฉมยุพินเป็นชายใจร้ายจัง
เธอเอารูปหญิงสาวพราวเสน่ห์
มาลวงเล่ห์หลอกข้อยเจ้าร้อยชั่ง
หลงคารมคมกลอนอ้อนนุงนัง
ประดุจดังบัวบานผ่านบัวตูม
ทำไมหนอใจร้ายทำย้ายยัก
ให้นึกรักนึกหลงลงทุนทุ่ม
มอบหัวใจให้เธอบำเรอรุม
จนติดกลุ่มแมงเม่าเข้ากองไฟ
ขอเข็ดแล้วจำแล้วแม่แก้วเผือก
ลูกกระเดือกใหญ่จังฟังแล้วใช่
หลงไม้ป่าเดียวกันแทบบรรลัย
รีบออกไปไวไวเดี๋ยวใจอ่อน
(รีบรินมาเร็วไวเถิด อ้ายรพีฯ)
"ไพร พนาวัลย์"
แบบว่าดื่มเหล้าเผากลุ้ม กันดีกว่า เนาะ
ความรักน้อง ยิ่งใหญ่ ใครก็รู้
รุ่นคุณลุง คุณปู่ ดูไปก่อน
แค่เห็นภาพ ลวงตา อย่าอาวรณ์
ของแท้หล่อน เป็นหญิง จริงจริงนา
ได้พูดคุย คุ้ยแคะ แนะนำให้
เราสองคน เข้าใจ ใครจะกล้า
ไปลวงหลอก คุณพี่ ช้ำชีวา
รักสุดซี้ง ตรึงตรา มานานปี
อย่าได้โกรธ เคืองกัน ฉันขอร้อง
อย่าให้ต้อง โหยหา ระอานี่
อย่าให้หมอง หม่นไหม้ ในชีวี
ดวงฤดี มอบไป ไว้เพียงเธอ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
