[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

จมอยู่กับความเดียวดาย

โง่เง่างมงาย จนสับสน

เขามีใครที่เขารักอยู่ทั้งคน

ยังรักเขาจน ไม่ลืมหู ลืมตา

บอกตัวเอง "ตัดใจเสียที"

อย่าฝืนทนอยู่แบบนี้ให้ไหวล้า

"รักไม่ได้" "รักไม่ได้" ได้ยินไหมหัวใจชาชา

ตื่นจากฝันที่ทรมา. .แล้วรู้เสียทีว่า "เขาไม่มีใจ"

อ่ อ น แ อ ม า ตั้ ง น า น

จะร้องไห้ซมซาน. .อีกนานสักแค่ไหน

เขาเป็นแค่ภาพฝัน ยังดื้อรั้นไม่ยอมตัดใจ

"จะรักเขาให้ได้อะไร. .หยุดเถอะนะหัวใจ. .รู้ไหมฉันทรมาณ"

         

รักเขา... รักเขา อยู่เต็มอก
          เหมือนถูกชก ตกอยู่ใน วัฏสงสาร
          พูดจริง... เธอพูดจริงจริง ยิ่งรำคาญ
          เธอสุขสำราญ ฉันตกอยู่ในอเวจี

           รักเธอ... รักเธอ คนเดียวในโลก
           ปล่อยให้ฉันทุกข์โศก แล้วเธอก็เมินหน้าหนี
           คงพอ... คงพอ กันเสียที
           เธอได้รสในวันนี้ ฉันอกหักแล้วจากไป

           รีบหนี... ฉันรีบหนี หัวใจแตก
           ดวงใจฉันเหลวแหลก แล้วเธอจะทำไฉน
           ผิดหวัง... ผิดหวัง กันเรื่อยไป
           ฉันคง "ตัดสินใจ" ปล่อยไปตามเวร....

                          ริน ดอนบูรพา
                              ๒๘ ก.พ. ๕๕