ทุรนทุราย......................ขื่นขมจึงตรมเศร้า
เพราะขลาดเพราะเขลา.......จึงยุ่งจนฟุ้งซ่าน
มันเจ็บมันปวด..................ยิ่งนักรักหักราญ
จึงซมจึงซาน...................หมองเศร้าเหงาฤดี
ก็หวงก็ห่วง......................ยิ่งนักเพราะรักเจ้า
ไม่เร่งไม่เร้า.....................กานดามารศรี
จะทุ่มจะเท......................ด้วยรักและภักดี
ไม่หน่ายไม่หนี..................เหินห่างให้ร้างรา
ยังฝันฝังใฝ่......................คิดถึงคนึงอยู่
ให้รับให้รู้.........................ดวงใจอาลัยหา
ยังพร่ำยังเพ้อ....................ถึงเธอเสมอมา
อุระอุรา...........................หวังเพียงอยู่เคียงเธอ
ตะเกียกตะกาย.................อายนักรักใฝ่หา
ทะเล่อทะล่า.................. เปิดใจจึงไผลเผลอ
กระเสือกกระสน...............ด้นดั้นหากันเจอ
สม่ำเสมอ.......................มอบใจไยหลอกกัน
กะบิดกระบวน..................ชวนพบหลบหน้าหาย
ทุรนทุราย......................ร้อนรุ่มกลุ้มจริงฉัน
สะอึกสะอื้น.....................ตรมตรอมยอมจาบัลย์
ตะบี้ตะบัน.......................รักเขาเราไม่เจียม
---สะเลเต---
ทะเล่อทะล่า.................. เปิดใจจึงไผลเผลอ
กระเสือกกระสน...............ด้นดั้นหากันเจอ
สม่ำเสมอ.......................มอบใจไยหลอกกัน
กะบิดกระบวน..................ชวนพบหลบหน้าหาย
ทุรนทุราย......................ร้อนรุ่มกลุ้มจริงฉัน
สะอึกสะอื้น.....................ตรมตรอมยอมจาบัลย์
ตะบี้ตะบัน.......................รักเขาเราไม่เจียม
---สะเลเต---
กระวีกระวาด........ผาดโผนกระโจนใส่
ละเมียดละไม.......คำคนจนอายเหนียม
ตะเกียกตะกาย......ช้ำฟกหัวอกเกรียม
มิทัดมิเทียม.........คนดี เพราะพี่จน
สะบัดสะบิ้ง..........จริงใจไม่จิงโจ้
ผลุบผลุบโผล่โผล่..บังใบทำไม่สน
กระวนกระวาย.......ขายหน้ายังกล้าชน
กระเสือกกระสน.....วนเวียน ไม่เปลี่ยนใจ
"ไพร พนาวัลย์"
ขอมั่วด้วยคนเน้อ ไพเราะซะจนอดไม่ได้
ละเมียดละไม.......คำคนจนอายเหนียม
ตะเกียกตะกาย......ช้ำฟกหัวอกเกรียม
มิทัดมิเทียม.........คนดี เพราะพี่จน
สะบัดสะบิ้ง..........จริงใจไม่จิงโจ้
ผลุบผลุบโผล่โผล่..บังใบทำไม่สน
กระวนกระวาย.......ขายหน้ายังกล้าชน
กระเสือกกระสน.....วนเวียน ไม่เปลี่ยนใจ
"ไพร พนาวัลย์"
ขอมั่วด้วยคนเน้อ ไพเราะซะจนอดไม่ได้