โอ้บุหงารายาถึงคราหมอง
ความเศร้าครองหัวใจไม่ถ่ายถอน
ช้ำแสนช้ำเกินห้ามแม้ยามนอน
เมื่อต้องจรจากลายิ่งจาบัลย์
ถึงต่างชาติศาสนาเกินกว่าข้าม
ทุกโมงยามวิโยคสุดโศกศัลย์
ใจทั้งใจหวังสุขหมายผูกพัน
กำแพงกั้นเพียงกายแต่ใจปอง
ผ่านมาถึงสิงคโปร์สิงโตขาว
หลายเรื่องราวโถมถาอุราหมอง
มีความรักก็ลับหายไม่ได้ครอง
น้ำตานองช้ำรักหักใจลา
เก็บความช้ำคืนถิ่นแผ่นดินแม่
เจ็บเจียนแย่ระกำช้ำหนักหนา
ขอพี่จงรอรับซับน้ำตา
คนเหว่ว้าซ่อนสะอื้นกลับคืนรัง
--natcha--
ความเศร้าครองหัวใจไม่ถ่ายถอน
ช้ำแสนช้ำเกินห้ามแม้ยามนอน
เมื่อต้องจรจากลายิ่งจาบัลย์
ถึงต่างชาติศาสนาเกินกว่าข้าม
ทุกโมงยามวิโยคสุดโศกศัลย์
ใจทั้งใจหวังสุขหมายผูกพัน
กำแพงกั้นเพียงกายแต่ใจปอง
ผ่านมาถึงสิงคโปร์สิงโตขาว
หลายเรื่องราวโถมถาอุราหมอง
มีความรักก็ลับหายไม่ได้ครอง
น้ำตานองช้ำรักหักใจลา
เก็บความช้ำคืนถิ่นแผ่นดินแม่
เจ็บเจียนแย่ระกำช้ำหนักหนา
ขอพี่จงรอรับซับน้ำตา
คนเหว่ว้าซ่อนสะอื้นกลับคืนรัง
--natcha--